Dit is voor mij de meest ontroerende foto die ik ooit maakte. Ik reed in 1978 in het zuiden van de Verenigde Staten - in Louisiana - in een huurauto met kentekenplaten van Tennessee. Klaarblijkelijk wekte dat argwaan want toen ik aan een stel in het centrum van het kleine plaatsje Basile rondhangende jongelui naar Nathan Abshire vroeg werd ik behoorlijk vijandig bejegend. Ik was op zoek naar Abshire (1913-1981) omdat hij in mijn ogen destijds de grootste cajunaccordeonist was. Uiteindelijk vond ik zijn woning, een wat armoedig houten bouwsel en dat verbaasde me: Abshire was toch wereldberoemd! Zijn vrouw deed open en ik vertelde dat ik hem graag wilde spreken, dat werd niet helemaal goed begrepen want zij dacht dat hij voor mij een stukje moest spelen. "Non, je veux parler avec votre mari!" Even later zat ik in mijn beste schoolfrans Abshire te interviewen, maar daar stopte ik gauw mee want ik verstond zijn cajunfrans niet en dus werd het gesprek in het engels voortgezet. Daarna maakte ik bovenstaande foto en nog steeds begrijp ik het niet, 's werelds grootste cajunartist voor zijn armoedig onderkomen met vrouw en zoon, die na een mislukt huwelijk van veertien dagen, teruggekeerd was in de ouderlijke hut.
