En dan dienen we nu een ogenblik stil te staan bij het verscheiden van mevrouw Gabriëlla Bladerdeeg-Romkema die ons eergister ontviel en die samen met haar op 4 maart nog te overlijden echtgenoot Symen Bladerdeeg zoveel betekent heeft voor de pitbullstand in ons dorp, doordat zij immer fokkend vooraan stond bij veredelen van dit hondenras, terwijl het bloot stond aan voortdurende negatieve behandeling door de vaderlandse media. Mevrouw Bladerdeeg stond op de bres. Op de bres, door steevast de pitbull in bescherming ten nemen, die dit hondenras zo van node heeft, zij leerde van jongs af aan de puppy's stevig door te laten bijten in honkbalknuppels, afkomstig van een sport waarin haar echtgenoot Symen zo in uitgeblonken had, bovendien en dat mag wel nadrukkelijk gezegd worden zorgde mevrouw Bladerdeeg dat ons dorp schoon bleef, door elke ongerechtigheid door haar pitbulls veroorzaak, terstond op te ruimen. Hoe goed herinner ik mij mevrouw Bladerdeeg met zes pitbulls, uiteraard aangelijnd in één hand en een groot aantal wapperende poepzakjes in de andere hand op het fietspad in onze voornaamste winkelstraat en hoe jolig uitgelaten de pitbulls naar iedere voorbijkomende fietser sprongen. Dat zullen we vreselijk missen want mevrouw Gabriëlla Bladerdeeg-Romkema is niet meer.