Zijn vader hield van die woordspelletjes. Soms begreep hij ze, soms ook niet, want corvandislexie zei hem niets. Dislexie duidde op onbegrip, maar wie was in hemelsnaam Cor van Dis. "Cor van Dis", zei zijn vader, "zit voor de SGP in de Tweede Kamer." Nu was het duidelijk. Soms was het gewoon maar een grap en hoefde je er niets achter te zoeken, zoals bij de woorden pindakaaschaaf of koffiekandelaar. Daar kon hij echt geen chocola van maken. Een woord dat zijn vader ogenblikkelijk in chocoladeletterbak zou veranderen. Nee, dan zette nudistel meer zoden aan de dijk, dat was een distel zonder bladeren.