Van God los.

Gisteravond na vertrek van bezoek tegen beter weten in  gekeken naar OP1. Tijs van den Brink leidde een gesprek over God op veld en in kleedkamer en hoe vreugdevol het was dat Hij daar een plaats gevonden had. Inmiddels gingen Marokkaanse Nederlanders van God los op het Mercatorplein en in de Schilderswijk, maar daar wordt  niet gevoetbald, dus dat telt niet mee bij de verhevigde geloofsbeleving. Een aan tafel meepratende heer die de Mohammedaanse beginselen was toegedaan sprak over dat alles was voorbeschikt en dat bracht mij terug naar het Twaalfjarig Bestand, toen Nederlanders onder aanvoering van Arminius en Gomarus niet beter wisten te doen dan krijg onder elkaar te voeren. Na God was het de beurt aan Gordon,  een  man die in werkelijkheid Cornelis Willem Heuckeroth heet, maar dit ter zijde: zo noemde ik onze cairn terrier Heer Ozenfant. Heukeroth woont tegenwoordig in Dubai, een land dat  evenals Qatar weinig opheeft met mensenrechten, maar zo stelde Heukeroth, wij Nederlanders hebben gezien ons slavernijverleden evenmin een schoon trackrecord. Alsof een smerig verleden vuil van vandaag goed praat. Dit leidde tot vertrek van een andere gast, wier naam mij ontging omdat ik het begin van OP1 had gemist. Tijs deed niets. Hij  was klaarblijkelijk nog immer in jubelstemming omdat God op het voetbalveld in plaats van op het  Mercatorplein en in de Schilderswijk stevig wordt aanbeden.