Gisteravond om kwart over negen deadtired thuis, want zodra Bastiaan de centjes in handen had, opperde hij een stoutmoedig plan. Waarom niet even een omweg via Frankrijk,waar hij nog ergens een Bugatti T57 wist te staan en als Peter-Paul bereid was ook zijn 150.000 te investeren, dan hoefde het geld niet onder de mattress. Peter-Paul had er wel oren naar, maar Sam en ik zagen het totaal niet zitten. Ik mean de omweg door Frankrijk, maar de heren zaten voorin en Bastiaan bovendien aan het stuur van de Range Rover, zodat wij ons maar hadden te schikken. Naar die Bugatti had ik by the way wel ears, niemand van mijn acquaintances heeft zo'n ding en het is heel wat anders dan een E-type, at the end toch maar een somewhat vulgar means of transport. Maar samen met iemand een auto kopen, al is het met Sam en Peter-Paul, nou nee, liever niet. "Bovendien", protesteerde ik, "Je kan toch beter thuis achter de computer even kijken wat er meer op Bugattigebied te koop is, dan om zomaar in the wild naar een dorpje in de buurt van Lyon te stuiven." Maar ja, wat Bassemannetje in zijn hoofdje heeft, dat zal doorgaan. Dus wij naar dat dorp, waar bij een Renaultdealer de Type 57 zou staan. Jawel, jawel, tot eind mei van dit jaar, want toen was hij verkocht aan een of andere Arabier die er nu waarschijnlijk de woestijn mee aan het omploegen is. Eeuwig zonde natuurlijk. Toen Bastiaan opperde, we waren immers toch al onderweg, nog even in Cahors naar een Talbot-Lago te gaan kijken, werd het niet alleen mij en Sam, maar zelfs Peter-Paul te veel en hebben we Bastaan gedwongen naar huis te rijden Ik lag om tien uur in bed, maar Bastiaan is tot een uur of twaalf nog op zoek geweest naar te koop staande Bugatti's. Vandaag is hij naar Grubby Forest de E-type halen, die XK heeft hij uit zijn hoofd gezet. Te goedkoop, want we moeten 400.000 euro uitgeven en dan heb ik het nog niet eens over de bonus van dit jaar.
Barbara Lebber - Beck, Blaricum
Barbara Lebber - Beck, Blaricum
