Checkpoint Charlie werd de doorlaatpost voor buitenlanders, die van West- naar Oost-Berlijn wilden en omgekeerd. Die laatste benaming kon je maar beter niet gebruiken in het oosten van de stad, de gewenste terminologie was "Hauptstadt der DDR" . Op een zondagmorgen tussen kerst en oudjaar 1963 liep ik met André van der Louw (detijds VARA-gidsredacteur), Ernst Niewenhuis (fotograaf), Rob Stam (student politicologie) en Maarten Mol (student-apotheker) naar het checkpoint. Ik had het gezelschap min of meer voorbereid op wat ze konden verwachten. In ieder geval geen vriendelijkheid. Maar dat die ochtend de controle nog absurder werd doorgevoerd, dan ik gewend was, kon ik niet bevroeden. Rob had een paar schoenen aan, loafers is geloof ik de naam, die de mogelijkheid hadden om een klein muntje zichtbaar mee te nemen. We werden van top tot teen gevisteerd door een geuniformeerde dame, die Robs muntje ontdekte en bars uitviel: "Was ist das?" Geheel naar waarheid antwoorde Rob: "Das...das ist eine Münze." De dame ontstak in grote woede: "Das ist Schiebung". Rob begon te lachen en dat was een doodzonde, want hoe we vervolgens ook probeerden haar uit te leggen dat het om een rappen, de kleinst mogelijke Zwitsers munteenheid ging, de dame besloot de zaak fors aan te pakken, dus werd Rob voor verhoor meegenomen. Intussen moesten ook onze schoenen uit en werden de hakken stevig beklopt. Met een half uur vertraging betraden we, Rob incluis, de "Hauptstadt der DDR".
