Crisis in 't Gooi 26

Gister was Bastiaan gelukkig weer at work, want ik word crazy van die man. Ik denk ,dat ik maar een paar dagen in mijn eentje ga uitwaaien op Guernsey, daar heb ik toch nog een paar centjes staan, of als het niet anders kan op Schiermonnikoog. Bugatti en Talbot zijn plotseling niet goed meer, Bugatti vanwege een relatie met Volkswagen en Talbot vanwege een relatie met Simca. Nu weet ik dat dat merken zijn, waarin je niet gezien wil worden, maar bij Basseman lijkt het enthousiasme en vervolgens de dwindle of interest voor een bepaald automerk net de driedaagse koorts. Ik heb hem dat gisteravond ook ook onder zijn neus gewreven. Zijn enige antwoord: "Nou dan ga je toch scheiden" Typisch zo'n mannenantwoord. Als je kritiek hebt, meteen dreigen met divorce. Ik heb de televisie full blast aangezet, want Jort Kelder, de schat, zat bij Matthijs aan tafel met hele coole rode suspenders. Bastiaan verdween naar zijn 'werkkamer" en is ongetwijfeld weer diverse carsites gaan bekijken in plaats van mij eens in een, voor mijn part, Larens restaurant te verwennen. Ik kom er toch al zo weinig uit. Tenslotte heb ik op zijn deur geklopt en gevraagd of hij behalve aan those damned vehicles ook nog eens aan mij en Cécile wilde denken. Hij is toen drie kwartier met laatstgenoemde gaan wandelen. De moron. Hij kwam pisswet thuis. Ik had intussen mammie gebeld, maar die begon meteen te mopperen over het tijdstip van de call en daarna moest ik een kwartierlange lamentade aanhoren over hoe schandalig pappie was behandeld door de huisarts, terwijl pappie alleen maar had gevraagd hoe hij van zijn kalknagels af kon komen. Mammie heeft altijd al slecht geluisterd. Ik heb nog een ogenblik overwogen om Sam te bellen, maar het liep toen tegen elven en ik weet dat ze in de regel om half elf in haar en Peter-Pauls basket ligt. Van je familie en vrienden moet je het maar hebben. Bastiaan is vanmorgen om zeven uur met de Smart vertrokken, hij moet, I suppose, veel achterstallig werk inhalen.

Barbara Lebber - Beck, Blaricum