Feuerzangenbowle & Tati

Panhard in de sneeuw

Op Oudjaarsdag naar Noord-Friesland, per Panhard naar een afgelegen boerderij in Morra om precies te zijn, voornamelijk ten gerieve van heer Ozenfant, die het afgaan van iedere zevenklapper beschouwt als een aanslag op zijn leven en luid keffend en uitglijdend op het parket het onheil tracht te lijf te gaan. Korte stop in Damwoude, de wat wonderlijke klinkende samenvoeging van drie dorpen, die eens Dantuma-, Murmer- en Akkerwoude heetten, in het winkelcentrum zingt een shantykoor, waarom zo'n koor shantykoor heet is een raadsel, want ik hoor geen enkel lied dat lang geleden het de zeeman mogelijk maakte gezamenlijk de arbeid op een zeilschip te verrichten. Nee, ik word verwelkomd met "Ik heb je voor het eerst ontmoet, daar bij de waterkant", dat ooit, zij het met een andere tekst, een gospel was. Maar enthousiast zingen kunnen ze daar in Damwoude.

hoe de heer D. Ruysdael onlangs een haas ving

Op C. en E.'s boerderij woont ook de heer D. Ruysdael, de enige hond met wie de heer Ozenfant op vriendschappelijke voet verkeert, het begroetingsritueel vindt in de keuken plaats de heer Ozenfant start van links, de heer Ruysdael van rechts: vervolgens stuiven ze op hoge snelheid langs elkaar heen, proberen op de houten vloer af te remmen, keren om en zetten de renparij voort, niet achter elkaar, maar langs elkaar. Ik heb de ingrediënten voor een "Feuerzangenbowle" meegebracht, aangeschaft in Münster, alhoewel de daar wonende vriend U, me vertelde dat die Sylvesterdrank in Duitsland jaren geleden voor het laatst gedronken werd en ik een enorm nostalgische natuur bezit. Hij heeft ongelijk, want het warenhuis Karstadt levert niet alleen suikerkegels, Strohrum van 80%, maar zelfs de V-vormige vuurtang met gaatjes onderin, waardoor de brandende rum met de smeltende suiker in de warme wijn druipt. We kijken intussen niet naar een film van Heinz Rühmann, maar naar een paar films uit de schitterende Jacques Taticollectie van vriend E. Eerst, de kort voor Tati's dood voor de Zweedse televisie gemaakte "Parade" (waarin o.a. deze tennisscene), daarna naar "L'École des Facteurs", een vroege aanzet tot Tati's meesterwerk "Jour de Fête". De postbodeschool is hier in twee delen te bekijken.

Tati in "L'École des Facteurs"