Deuk

De heer Ozenfant ligt momenteel opnieuw in een deuk. Gillend van de pret aanschouwde hij dit Amerikaanse minigrasperkje dat honden aan de overkant van de plas(!) klaarblijkelijk soelaas moet bieden bij het doen van hun behoefte. "Is weer eens wat anders dan een uitlaatservice", blafte hij.

Nathan Abshire

De naam is al gevallen: Nathan Abshire (1913 - 1981), een ander cajunaccordeonfenomeen. Hier met zijn Pinegrove Boys in "Ma Negresse". Heel duidelijk hoorbaar is "le p'tit fer", de triangel.

Dashboard 7

Het leek me aardig om onder Dashboard 7 het dashboard van de Austin Seven te laten zien. Het instructieboekje, waarin onderstaande afbeelding staat, dateert uit 1960. Samen met de Morris Mini-Minor werd de door Alec Issigonis ontworpen auto in augustus 1959 gelanceerd. De 848cc-motor was dwars voorin geplaatst. Het werd een  Brits icoon van de jaren zestig. 

Amsterdam en Minsk

Gister kreeg ik de lap papier met alle kandidaatleden voor de Tweede Kamer in de bus. Zeventig ervan wonen in Amsterdam, drieënvijftig in Den Haag. Dus mocht u ooit behoefte hebben op het blauw plaats te nemen, verhuis naar die steden, dan maakt u de meeste kans op een kandidatenlijst te komen. Maar wonderlijk genoeg woont een aantal potentiële leden in het buitenland: de Libertarische Partij heeft er één in Kiev, in Minsk en in Spanje. Dat is vreemd en ik ben dus even gaan kijken op derlui website, het waarmerk van de club is zo'n vliegend vogeltje à la Wilders, maar bij de Libertaren ontsnapt het aan een kooitje. Ik zie dat aanvoerder Toine Manders geïnterviewd is door Radio Westerwolde, de streekomroep voor Bellingwedde, Pekela en Vlagtwedde en dat de club elders in het land "libertarische borrels" organiseert. Vermoedelijk wordt daar een libertarische alcoholische drank genuttigd, al zou ik niet weten wat dat is. In elk geval geen "bloody mary", want kijk wat het gezelschap beweert:

De term ‘libertarisme’ is zo rond de 20-er jaren ontstaan in de Verenigde Staten. Het woord “liberals” was synoniem geworden voor sociaal-democratie en beperking van de individuele vrijheid. Om deze reden is een groep mensen zich “libertarians” gaan noemen.

Het libertarisme is hierna flink verder ontwikkeld en is een serieuze maatschappelijke en politieke visie geworden. Personen die zeer van invloed zijn geweest bij de ontwikkeling van het libertarische gedachtegoed zijn Ayn Rand, Robert Nozick, David Friedman en Murray Rothbard.

Juist, nu weet ik wat voor vlees ik in de kuip heb: de Libertaren zijn ultrarechtse Nederlandsetaalvervuilers.

Iry Lejeune

Het is met de accordeon in de volksmuziek een merkwaardige zaak. Het was een nieuweling, die o.a. de viool verdrong, maar éénmaal geaccepteerd zich in een buitengewone populariteit mocht verheugen, tot dat, zoals bijvoorbeeld in de Verenigde Staten, de viool weer opgang maakte en de accordeon terrein verloor. In cajunmuziek is het eerst de viool, daarna de accordeon, vervolgens de viool en opnieuw de accordeon. De gister vermelde Amédé Ardoin heeft in het laatste deel van dat proces een belangrijke rol gespeeld, Angelas Lejeune is een andere accordeonist, die eind jaren twintig furore maakte o.a met deze "Bayou Pop Pom One Step". (De beelden bij het filmpje zijn trouwens niet authentiek en waarschijnlijk in Frankrijk gemaakt). Angelas kreeg in 1928 een zoon, Iry (foto) en hij heeft geheel tegen wat in de jaren veertig populair was (western swing, bluegrass) de accordeon in Louisiana weer een vooraanstaande plaats gegeven. Hij was slechtziend en toen vrienden van hem een band van de auto wisselden, werd hij op 8 october 1955 aangereden en stierf hij ten gevolge van dat ongeval. Een tweetal nummers van hem "Calcasieu Waltz" en "Evangeline Special".

Dashboard 6

 Ook Opel kreeg in Duitsland een negatieve slagzin mee: "Jeder Popel fährt (ein) Opel", wat neerkomt op het feit dat elk stuk snot Opel rijdt. Ze zullen met dat oordeel in Rüsselsheim niet blij zijn geweest. In maart 1953 verdween de op de vooroorlogse "Olympia" berustende carrosserie en verscheen de "Olympia Rekord"  met een pontoncarrosserie, die vervolgens werd verder ontwikkeld en ieder jaar, net als bij de General Motorsproducten in de Verenigde Staten, van een ander frutsel werd voorzien. In 1955 kreeg de wagen een ander grille, een groter achterraam en ging de richtingaanwijzer na het nemen van een bocht automatisch uit. In 1956 werd de grille opnieuw gewijzigd en de bumper veranderd. De "Olympia Rekord" kostte dat jaar DM 6150. In de "Handleiding voor onderhoud" waren twee pagina's nodig om het instrumentarium uit te leggen.

Proms 2012

Soms ben ik te laat om u te waarschuwen en dat spijt me. Zoals jl. maandagmiddag toen de BBC in het kader van de Proms een speciaal familieprogramma uitzond met Wallace & Grommit in de hoofdrol. Niet alleen technisch een hoogstandje, maar ook muzikaal de moeite waard.

Zwabberaars

Nee, ik bedoel met zwabberaars niet het nobele gilde dat de zwabber hanteert, maar degenen die even snel van politieke partij wisselen als een normaal iemand van onderbroek. De laatsten staan onder leiding van Jan Nagel, eerder senator voor de P.v.d.A., betrokken bij de L.P.F, wethouder voor Leefbaar Hilversum, medepoger om Peter R. de Vries op het politiek schild te heffen en nu voorzitter van 50 Plus. Je zou Nagel dus heel goed kunnen omschrijven als uitvinder van het politiek zwabberen en wie zijn clubje aan een nader onderzoek onderwerpt, ontdekt dat dat hele 50 Plus een samenklontering is van figuren die in andere partijen niet het zo door hun gewenste pluche hebben kunnen bereiken. Een club van gefrustreerden, waarop je maar beter op 12 september niet kunt stemmen omdat zij overduidelijk eerst hun eigen belang en dan pas andermans belang in het vizier hebben. Nemen we even een kijkje op de 50 Plus-kandidatenlijst: Willem Herrebrugh (ooit in P.v.d.A.), Guido Brandt Corstius (ooit in D66 en P.v.d.A.), Norbert Klein (ooit in V.V.D.), Jan-Dirk van Arkel (ooit in D66), Willem Willemse (ooit in P.v.d.A.), Mieke Hoek (ooit in V.V.D. en lokale partij), Harry Lamberts (ooit in P.v.d.A.) , Roy Ho Ten Soeng (ooit in C.D.A.) Harry Siepel (ooit in P.v.d.A.), Peter Prins (ooit in Groen Links), Ton Luiting (ooit in Leefbaar Hilversum), Hylke ten Cate (ooit in P.v.d.A.) en Wil van Soest (ooit in P.v.d.A.).

Romney

Lees hier de schitterende column van David Brooks over Mitt Romney vandaag in de International Herald Tribune.

Ardoin & McGee

Twee muzikanten die cajunmuziek al heel vroeg op de grammofoonplaat en dus op de kaart zetten: de violist Denus McGee (1893 - 1989) en zanger/accordeonist Amédé Ardoin (1898 - 1942) met "Blues de Basile". Ik was ooit in Basile, op zoek naar die andere accordeonist, Nathan Abshire (1913 - 1981). Ik reed het plaatsje in Louisiana binnen en vroeg in het centrum een paar daar rondhangende jongelui naar Abshire. De stemming was vijandig en veranderde pas toen ik, rijdend in een Chevrolet met kentekenplaten van Tennessee, duidelijk maakte dat ik van de andere kant van de oceaan kwam. Ik vond het huis, een verrassend armoedig onderkomen voor in mijn ogen zo'n beroemd man. Abshire was ogenblikkelijk bereid zijn accordeon te pakken en wat voor mij te spelen, maar daar ging het mij niet om, ik wilde hem interviewen. Dat liep in eerste instantie spaak, omdat ik dacht het in 't Frans te kunnen doen, maar helaas: ik verstond zijn Frans niet.

Dashboard 5

"Wer endlich sterben will, fährt Goggomobil", "Wer das Leben über hat, fährt Goliath" en "Wer den Tod  bicht scheut, fährt Lloyd". Commentaar op de bezitters van kleine auto's in de Bondsrepubliek in de jaren vijftig. De drie genoemde merken zijn trouwens verdween. Lloyd kwam net als Goliath, Hansa en Borgward uit Bremen, ze behoorden tot de zogenaamde Borgwardgroep. Het onderstaande dashboard is dat van een Lloyd 600, in productie van 1955 tot 1961. Het was was de eerste naoorlogse Lloyd met een viertaktmotor, de inhoud ervan was 596cc. De auto had voorwielaandrijving en alhoewel de carrosserie er aantrekkelijk uitzag, was de wegligging beroerd en verloor de 600 het in de concurrentieslag uiteindelijk van kleine Franse en Italiaanse auto's.

Dier & Groen

"Over mij hoor je de dames Marianne en Jolande nooit."

Wobbe

"Su 't wyf fan fan SGP-anfoerder Van der Staaij oek Lulli hite?"

Fats Waller

Het groepje dat Albert Ammons om zich heen had verzameld als "Rhythm Kings" klonk als Fats Waller and his Rhythm. Dit is een opname van 8 mei 1935 met Herman Autry, trompet; Rudy Powell, clarinet; Fats Waller, zang en piano; James Smith, gitaar; Charles Turner, bas en Harry Dial, drums van "Lulu's back in town". Maar waar kwam dat liedje op naam van Harry Warren (geboren als Salvatore Antonio Guaragna en componist van o.a. "Lullaby of Broadway", "Jeepers Creepers" en "Chattanooga Choo Choo") en Al Dubin (tekstschrijver van o.a. "Lullaby of Broadway" en "Tiptoe through the Tulips") oorspronkelijk vandaan? Uit het cajunrepertoire van het echtpaar Falcon: Cleoma Falcon - Breaux en Joe Falcon. "Lulu est revenue dans la (!) village".

Dashboard 4

 De Simca 8 1200 werd in 1949 gelanceerd op de Parijse Salon van 1949 als opvolger van de Simca 8 met een grotere motor: in plaats van een inhoud van 1100 cc, had de 1200, juist ja, een inhoud van 1221cc, boring en slag 72x75 en goed voor 120 km/u. De Simca Huit leek als twee druppels water op de vooroorlogse Huit, die op zijn beurt vrijwel identiek was aan de Fiat 508C Balilla 1100. H.T. Pigozzi, importeur van Fiat in Frankrijk, richtte eind 1934 de Société Industrielle de Mécanique et Carrosserie Automobile op en begon later in de oude Donnetfabrieken in Nanterre met de productie van de Fiat 500 en 508 onder de merknaam Simca. Eind 1944 werd de bekende ingenieur Grégoire benoemd tot technisch directeur en was er sprake van een voorwielaangedreven Simca, die in september 1946 in productie zou gaan, maar Pigozzi was geen voorstander van voorwielaandrijving, de Simca-Grégoire kwam er niet en op de Parijse Salon van 1946 stonden de Simca 5 (Fiat Topolino) en de Simca 8 (Fiat Balilla). Begin 1947 nam Grégoire ontslag.

Lewis & Ammons

Ze leerden elkaar in de jaren twintig kennen als taxichauffeur in Chicago: Meade Lux Lewis en Albert Ammons.  Beiden speelden piano en hoe: boogie-woogie, een rage die tot 1940 voortduurde. Lewis maakte zijn eerste plaatopname in 1927 "Honky Tonk Train Blues". Hij zou het nog een paar keer op de plaat zetten. Lewis speelde ook celesta, o.a in dit "Profoundly Blue" met gitarist Charlie Christian. Ammons had in de jaren zijn eigen orkestje "The Rhythm Kings", dit is hun "Nagasaki". Eind jaren dertig vormden de heren een duo, soms aangevuld met Pete Johnson: pianogeweld in optima forma: "Boogie Woogie Prayer".

Dashboard 3

Er is een veel latere versie van de Fiat "Multipla", maar in de jaren zestig was de "Multipla" een soort MPV avant la lettre. Waar de passagier op de voorbank zijn benen moest laten, want op die plaats stond een keurig verpakt reservewiel, vertelt onderstaande foto niet.

Verkoop van de Peugeot 203 begon in januari 1949, hij was meteen  meer dan een kwart duurder dan zijn voorganger de 202, waarvan het ontwerp nog van voor de Tweede Wereldoorlog dateerde. In 1960 verdween de 203 van het toneel.

Niet te vreten

Dashboard 2

Het dashboard van een Austin A40 "Somerset". De "Somerset" was een kleinere versie van de A70 "Hereford" en werd geïntroduceerd in 1952.

Het dashboard van de Porsche 356A, in productie van 1955-1959, totaal gefabriceerd 21.045 exemplaren.

Wobbe

"Wientjes, Wilders en hun kornuiten hewwe 't nou al Spaans benauwd foar Roemer, houwe soa!"

Instrumentarium 15

Hij begon ooit - relatief gezien -  vlak bij huis, in de Verenigde Staten met liedjes van Leadbelly, Woody Guthrie, Arthur Blake en John Estes. Hij musiceerde met John Lee Hooker en Taj Mahal. Hij sloeg zijn vleugels uit en trok naar Texas en naar Hawaii. Ging nog een stap verder, trok naar Cuba - verboden gebied voor inwoners van de USA - en zorgde voor een rage die over de wereld trok als de Buena Vista Social Club. Nam een CD op met een andere Cubaan: Manuel Gaban, maar speelde ook met Shoukichi Kina uit Okinawa, de Chieftains uit Ierland en Ali Farka Touré uit Mali. Voor zijn jongste CD bleef hij dicht bij huis, samen met zijn zoon Joachim nam Ry Cooder in dit verkiezingsjaar "Election Special"* op. Zoon op drums, Ry zingt, speelt gitaren, mandoline en bas. Anders dan vroeger zijn alle teksten van Ry Cooder zelf en ze liegen er niet om. De CD opent met "Mutt Romney Blues", het verhaal hoe Republikeins presidentscandidaat Mitt Romney mijlenlang zijn hond op het dak van zijn auto vervoerde.  Hier is een andere tekst: "Cold Cold Feeling", dat ook "Obama's Lament" zou kunnen heten.

*Nonesuch 7559-79616-3

Dashboard

 Tweemaal een dashboard, het bovenste van een Citroën 2CV uit 1952, met de kilometerteller links in de bovenhoek, het onderste van een Volvo Radiopersonterrängbil 915 uit 1957, ook bekend als "Sugga".

Neefje Geert

Carrosserie

 Wanneer je in 1921 - en ook ver daarna - over de nodige pecunia beschikte, kocht je bij een gerenommeerde importeur een chassis en liet daar een carrosserie opbouwen. Zo kwam het voor dat een Minerva, behalve met de voor dat merk kenmerkende grille en motorkap, met exact dezelfde carrosserie rondreed als die op een Hispano-Suiza gemonteerd was. De carrosseriebedrijven plaatsten hun advertenties ook in "Auto-Leven". Dit is een tweetal advertenties. Eén van de beroemde Haagse carrosseriebouwer Pennock en één van de waarschijnlijk nog beroemdere Brusselse D'Ieteren Frères. Uit de advertenties van laatstgenoemde wordt duidelijk dat een zelfde carrosserie zowel op het afgebeelde Lanciachassis als op de in de Dierentuin tentoongestelde Packard en Vermorel geplaatst kon worden. Beide huizen, zowel Pennock als D'Ieteren Fréres, leverden een zogenaamde "transformable", waarmee zowel open als gesloten kon worden gereden.

Instrumentarium 14

Er zijn musici die zo nieuwsgierig zijn naar wat elders gespeeld wordt, dat ze voortdurend bezig zijn zich andere stijlen eigen te maken. Nee, ik bedoel niet de strijkers, tokkelaars of blazers in sommige pseudo-keltische- of pseudo-klezmerbandjes, waar onze delta zo rijk aan is, ik bedoel iemand als Bob Brozman, die dan weer in Griekenland, Okinawa, India, Hawaii, Réunion of Papua New Guinea opduikt en daar met lokale musici speelt. Hier een solo-opname van hem, typerend omringd door zijn gitaren (op de website aangekomen, downscrollen tot Bob Brozman Down the Road, dat aanclicken en afspelen)

Man valt van ladder

In Doetinchem viel gister de 65-jarige F. van der Bruining uit Schagen van een ladder toen hij, zoals door minister Schippers (VVD) verordonneert, de ramen van zijn moeders woning in Doetinchem stond te zemen. De heer Van der Bruining is met diverse botbreuken en een schedelbasisfractuur met de traumahelicopter naar een Arnhems ziekenhuis vervoerd, zijn negentigjarige moeder is met hartklachten opgenomen in het Slingelandziekenhuis in Doetinchem. Minister Schippers van Volksgezondheid, Welzijn en Sport is buitengewoon tevreden dat haar plannen om moeders ramen te zemen zo snel zijn aangeslagen en er op de thuiszorg kan worden bespaard.

Wobbe

"Gisteravend efkes keken naar "Nederland kiest" tot knyskyfskutter Hero Brinkman 't woard kreech en syn medeproleten opjutte sich te laten hoaren."

Instrumentarium 13

Het zijn altijd mensen met een slechte smaak die beweren dat over smaak niet valt te twisten, terwijl daar met temperaturen van tegen de dertig graden en de daarbij door hen  gedragen kledij natuurlijk juist over valt te discussiëren. De muzikale smaak van degenen die in een mouwloos t-shirt en getatoeërde kuiten menen de supermarkt te kunnen betreden doet wat slechtheid betreft niet onder voor hun kleding. Over smaak valt wel degelijk te twisten en het gaat mij absoluut niet om een onderscheid te maken tussen verschillende muzieksoorten: er is zowel slechte "klassieke" als "lichte" muziek. Ik heb altijd geweigerd muziek in vakjes onder te brengen en ik heb grote bewondering voor musici die buiten de door het publiek aangegeven oevers treden. Béla Fleck is daar een prachtig voorbeeld van, oorspronkelijk een bluegrassbanjoïst, is zijn band The Flecktones een groep die niet schroomt onbekend terrein te verkennen, dat dat voor onplezierige opwinding zorgt onder countryadepten kan hem niets schelen. En zo hoort het ook: een goede musicus gaat zijn eigen weg.

Importeurs 2

Tegenwoordig hebben de meeste, grote automobielfabrieken Nederlandse filialen die zorgen dat hun wagens de Nederlandse markt bereiken, dat was in 1921 niet het geval. Citroen werd toen geïmporteerd door de firma Martin C. v.d. Wal. Sommige fabrieken, zoals Cubitt, stelden in de Haagse Dierentuin zelf hun auto's tentoon en waren naarstig op zoek naar een importeur. Cubitt heeft maar vijf jaar bestaan, van 1920 tot 1925 en was in in het Grootbritse opgericht om de strijd aan te gaan met goedkope Amerikaanse importauto's. Er was maar één model, in klaarblijkelijk ook maar één kleur: frans-grijs.

Instrumentarium 12

Kun je bluegrass - een accoustische countrymuzieksoort - spelen op een deels Chinees intstrumentarium? Jazeker! Hier wordt het bewijs geleverd door: Mei Han, liuqin; John Reischman, mandoline; Trisha Gagnon, bas; Guilian Liu, pipa; Jim Nunally, guitaar; Geling Jiang, sanxian; Nick Hornbuckle, banjo en Zhimin Yu, ruan

Kreten

Voor de verandering
Morgen brengen

De tijd is nu

Nu
Heb geen nagel om je gat te krabben
En nu vooruit 
Pis buiten de pot

Stop verspilling

Vis achter het net

Hou vast aan je idealen

Sla twee vliegen in één klap

Niet doorschuiven maar aanpakken

Verdraag geen daglicht

Geloof geen poster informeer jezelf

Hang de vuile was buiten

Breng het hart naar de politiek
Loop hard van stapel

Kies zelf

Haal op die wekker, snot smaakt lekker
De daad bij het woord

De overheid is het probleem niet de oplossing
Blijf zitten met de gebakken peren

Nederland sterker en socialer

Eet meer aardbeienjam

Voor de verandering

En liberaal en sociaal 

Speel de vermoorde onschuld

Uit de euro weer zelf aan het roer

Uw laatste hemd heeft geen zakken

Importeurs en iets heel anders

laatste deur rechts: ons lokaal

In mijn Haagse jaren heette de Frederik Hendriklaan nog niet DE FRED. Die afkorting moet pas later in zwang zijn geraakt. In 1921 zat op nummer 288 auto-importeur "Selwa" en dom genoeg had ik dat nummer niet in mijn hoofd opgeslagen, toen ik gister naar Den Haag ging, want eigenlijk was ik best nieuwgierig wie nu op nummer 288 gevestigd was.* Maar de tocht naar Den Haag had een heel andere reden. Grapsgewijs noemden oud-leerling Piet Vergers

en ik het "onze bedevaart naar de Mient", naar de Geurt Volkersschool, waar ik ooit leraar was en hij leerling. Terwijl Piet zijn auto parkeert, kijk ik naar de enorme groene wildgroei, waarachter de voormalige Mulo schuil gaat. De school wordt tegenwoordig bewoond, maar dat is om krakers buiten de deur te houden. We stappen uit en steken over. Er loopt een slanke mevrouw op ons af. Ze kijkt me aan en plotseling realiseer ik me dat Piet voor een verrassing heeft gezorgd. Hij heeft een medeleerling opgeduikeld: Olga Zwerver.

 Na enig beraad besluiten we om te lopen, via de Perenstraat komen we in de Vlierboomstraat, want daar was ooit de achteringang van de school. Via een andere, nog in gebruik zijnde, school bereiken we uiteindelijk waar we willen wezen: het oude schoolplein. De fietsenstalling, waar in één richting omheen diende te worden gewandeld, is verdwenen, maar de deur van onze oude school is is open en zo staan we met zijn drieën, waar we 52 jaar geleden gezamenlijk voor het eerst stonden. In de gang om de hoek zit de schimmel op het plafond en hangen lappen kalk los. In 1981 ging de Geurt Volkersschool, genoemd naar het eerste hoofd van de school, op in de scholengemeenschap "Westhage".

*Via het internet kom ik te weten dat er nu een dameskledingzaak zit.

Ach

Blijkt die vrouw van die Amerikaanse malloot, die beweert dat een vrouw van een verkrachting niet zwanger wordt, Lulli te heten.

Wobbe

"Daar hewwe we nou krekt soan behoefte an: opfrijerkes tussen de P.v.d.A. en 't CDA!"

Importeurs

Nederlandse automobielimporteurs beperkten zich in 1921 niet tot één merk. Importmaatschappij "Selwa" aan de Haagse Frederik Hendriklaan importeerde zowel Comet als Selve. Heel veel plezier moet "Selwa" van Comet niet gehad hebben, want in 1922 werd de productie in Decatur (Illinois) gestaakt. Let op de tamelijk lachwekkende slagzin: "A car of quality. Artistically is right". De Selvefabriek stond in Hamelen, de in de advertentie genoemde 6/24 PK had een anderhalvelitermotor, de 8/30 PK een tweelitermotor, in 1929 hield Selve het voor gezien.

Instrumentarium 11

Vraag 1. Hoe heette de bespeler van het volksmuziekinstrument dat de befaamde melodie speelde in een in Wenen spelende, door Carol Reed geregisseerde Britse film uit 1949? Oplossing: hier.

Vraag 2. Hoe heet de bespeler van hetzelfde instrument, die geboren in 1944 op achtjarige leeftijd het instrument leerde spelen, maar er later ook hoorn, euphonium, trombone, fagot en drums bij leerde. Na zijn pensioenering als IT-er in 2005, heeft hij zijn eerste instrument opnieuw ter hand genomen en speelt hij jazz. Oplossing: hier. Maar hij kan het instrument met de nodige electronica en wah-wah-pedaal nog heel anders laten klinken.

Wobbe

"As jim fandaach niks andus te doen hewwe, mutte jim teugen 't tillefoanboek weze.
miskien kanne jim dan oek metdoen anne demonstraasje  onder anfoering
van 'n persoan dyt sich doadferfele mut:
Alexander Klöpping."

Instrumentarium 10

Een polska, een schottis, een mazurkalin, een hambo op dat Zweedse volksmuziekinstrument de nyckelharpa? O, jazeker! Maar: "On the Sunny Side of the Street"? Leif Alpsjö draait er zijn hand niet voor om.

Auto-Leven

 kenmerkende koplampen in de spatborden

De beide al gemelde exemplaren van het tijdschrift "Auto-Leven" staan vol advertenties van lang verdwenen importeurs van lang verdwenen automerken, die in 1921 in de Haagse Dierentuin werden tentoongesteld.

Pierce-Arrow: "Famous the World over", Pic-Pic: "La Voiture du Monde distingué", Miesse: "La Merveille de Mécanique", zijn drie merken die door Bouvy & Co's Automobiel Mij. in Amsterdam werden geïmporteerd. Pierce-Arrow, met de kenmerkende koplampen in de spatborden was een roemrucht merk, behorende tot de 3 P's: Packard, Peerless en Pierce-Arrow, het beste wat de Verenigde Staten op automobielgebied te bieden had. Bouvy stelde een landaulet-limousine ten toon met, en dat is kenmerkend voor die tijd, een door een aparte firma gebouwde carrosserie, in dit geval Van den Plas. De landaulet-limousine van de Zwitserse automobielfabriek Pic-Pic had een carrosserie van Egbers uit Nijmegen. Van de Belgische fabrikant Miesse, die in 1926 stopte met de fabricage van personenauto's  stond er op stand 55 een "torpedo in luxe uitvoering" en "1 Blockmoteur". Na de Tweede Wereldoorlog schijnt Miesse, dat tot 1972 vrachtwagens bouwde, Nash personenauto's voor de Europese markt te hebben geassembleerd.

Klas 2

Een jaar geleden publiceerde ik op dit blog een teruggevonden foto van een eerste klas aan de Geurt Volkersschool aan de Mient in Den Haag. Ik probeerde me de namen van de leerlingen te herinneren, dat lukte niet best. Tot oud-leerling Piet Vergers verscheen, die me als een heuse detective thuis wist op te sporen, plotseling op een ochtend voor mijn neus stond en zich feilloos de namen van zijn medeleerlingen herinnerde. Hier nogmaals de op 15 augustus 2011 gepubliceerde foto, nu met alle namen.

Klezmer

Laat ik het weer eens over mijn vader hebben. Aanleiding is het programma van de Joodse Omroep over klezmermuziek in Nederland dat ik net op Nederland 2 zag en waar opnieuw werd voorbijgegaan aan het feit dat die muziek in Nederland misschien niet werd gespeeld, maar wel werd beluisterd. Mijn vader trok voor de oorlog met een koffertje platen met Joodse muziek, en dat ging van klezmer en synagogale zang tot Jiddisje musicals, langs afdelingen van de AJC om die klanken te laten horen. Ik weet welke muziek hij meenam, want ik heb zijn 78-toerenplaten in een album en nog steeds vind ik het wonderbaar dat, die man die op zijn dertiende de school verliet (want op 8 october 1902 geboren, kwam hij op 17 juli 1916 bij een baas - hij maakt daarvan notitie in zijn gebedenboek)  zijn hele leven bezig is geweest niet alleen zichzelf, maar ook anderen te cultureel te ontwikkelen. Daar hoorde ook het luisteren naar klezmermuziek bij!

Lancia

 Op dezelfde plaats waar ik eerder deze week de Alfa-Romeo fotografeerde, trof ik vanmorgen een Lancia "Aurelia" in volledige rallybepakking, een B20 GT. (Het blijft lastig om door een ruit te fotograferen!)

Wobbe

"Ik blyf fandaach maar inne huus, nyt fanwege de warmte, maar fanwege de ferregaande ontbloating fan 't lillukste deel fan ons volk: ouwere kerels, dyt met dikke buken in mouwloaze hemden en bespataderde poaten in feuls te korte broeken rondsjokke."

Instrumentarium 9

 

Het wordt tijd voor de totale vervreemding op muziekgebied: cornetto (links) en sackbut (rechts) in de weer met jazz. Helaas is het beeld niet geweldig.