Instrumentarium

Het instrumentarium van volksmuziek schijnt vastgelegd, het lijkt ook moeilijk voor te stellen dat de muziek van Cape Breton, meestal twee violen en een bas, plotseling op twee trompetten en een vibrafoon zal worden uitgevoerd. 

Toch ben ik nieuwsgierig genoeg en zou ik het dolgraag eens in zo'n bezetting  willen horen. Soms mengen zich twee tradities, de Britse volksmuzieksnaren mengen zich met het  koper van de even Britse traditionele  brassbandcultuur, zoals dat gebeurt in Brass Monkey.

In de eerste zin schrijf ik "schijnt vastgelegd", want overal ter wereld is de traditionele viool gedurende de laatste honderdvijftig jaar vervangen door de accordeon of het nu in de om de muziek uit het grensgebied tussen Mexico en de Verenigde Staten gaat of de muziek uit Beieren. Soms duikt zelfs onverwacht een instrument op uit een heel andere cultuur en daar zelfs een bijna vaste plaats krijgt, zoals de Griekse bouzouki (foto) in de Ierse volksmuziek.

Natuurlijk is er volksmuziek, die het grote podium heeft bereikt en een totaal ander dan het oorspronkelijke instrumentarium kreeg, denk maar aan Dvořák, Liszt en Bartok, die veelvuldig oorspronkelijk volksmelodietjes gebruikten. Hoe Liszt zo'n melodie gehoord heeft, blijft natuurlijk een raadsel, maar vermoedelijk klonk het ongeveer zoals hier uitgevoerd door het Jánosi Együttes.