Ze leerden elkaar in de jaren twintig kennen als taxichauffeur in Chicago: Meade Lux Lewis en Albert Ammons. Beiden speelden piano en hoe: boogie-woogie, een rage die tot 1940 voortduurde. Lewis maakte zijn eerste plaatopname in 1927 "Honky Tonk Train Blues". Hij zou het nog een paar keer op de plaat zetten. Lewis speelde ook celesta, o.a in dit "Profoundly Blue" met gitarist Charlie Christian. Ammons had in de jaren zijn eigen orkestje "The Rhythm Kings", dit is hun "Nagasaki". Eind jaren dertig vormden de heren een duo, soms aangevuld met Pete Johnson: pianogeweld in optima forma: "Boogie Woogie Prayer".
