Lezen

Ik kocht het boek omdat ik een paar jaar geleden een roman had aangeschaft die over Sir Arthur Conan Doyle en een Indiase man handelde. Die roman blijkt, nu ik hem nodig heb, onvindbaar in mijn boekenkasten, want de roman ging deels over Doyle's, voor mij onbegrijpelijk, geloof in spiritisme. Doyle was, dit even ter herinnering, arts en de beroemde schrijver van de Sherlock Holmesverhalen. Het boek dat ik twee weken geleden kocht heet "Houdini, het geheime leven van een superheld" en bij doorbladering in de boekwinkel zag ik foto's van Houdini en Doyle samen. Hoe nu? Was Houdini ook op het spirtistische pad geweest? Spiritisme deed zo'n honderd jaar geleden opgeld, het contact krijgen met dierbare gestorvenen was heel populair. Om dat contact te krijgen was een medium noodzakelijk en Doyle's echtgenote bleek zo'n medium. Houdini, zo blijkt duidelijk uit het boek, vindt het allemaal humbug en ontrafelt de trucs waar e.e.a. mee gepaard gaat, er worden van de seances foto's gemaakt, die de betreurde doden tonen, maar Houdini weet, ver voordat er werd gefotoshopt  aan te tonen dat er, niet alleen tijdens de seances wordt gemanipuleerd, maar dat ook met de foto's wordt geknoeid. Allemaal hoogst interessant en toch heb ik het boek niet uitgelezen, omdat het erbarmelijk geschreven is. Ik leg hoogst zelden een boek weg, het is net alsof ik, in het kader van het voorafgaande, mijn moeder hoor: "Eet je bordje leeg!", maar "Houdini, het geheime leven van een superheld" is dermate slecht genoteerd, dat ik het de miskoop van de afgelopen tien jaar noem.