(geboortebewijs van mijn moeders grootmoeder)
Toen ik op 28 juni 1943 - mijn verjaardag - tussen de middag thuis kwam, zat het huis vol mensen. Ik dacht dat ze mij kwamen feliciteren, maar mijn moeder zei: "Nee, pappa is zijn ster kwijt!". Waarop ik geantwoord moet hebben: "O, pappa is dus nu ook een gewoon mens." Mijn moeder had inmiddels aan de Heer Gemachtigde voor Afstammingsbewijzen in Apeldoorn zestien van zegels voorziene geboorte- en huwelijksaktes van haarzelf, haar ouders, haar grootouders en haar overgrootouders, plus een paar doopbewijzen moeten sturen, om te bewijzen dat er geen druppel joods bloed door haar Friese aderen stroomde, want die druppel had van mij, een kwart jood, wel eens tot een vijfzestiende jood kunnen maken.
