We gaan met de toeristenbus naar het openluchtmuseum in Detmold. Die doet er bijna anderhalf uur over. Aan de andere kant van het gangpad zit een dame die alles wat er op borden en winkelruiten te lezen valt, luidkeels meedeelt. Vooral wanneer we bij het Hermannsdenkmal, ter herinnering aan het feit dat ene Hermann vergezeld door enige andere Germanen drie Romeinse legioenen versloeg, komen, raakt ze heel erg opgewonden. Zo zeer zelfs dat haar vriendin haar tot de orde moet roepen. Maar ik berijp die opwinding wel: het is een van de weinige keren dat de Duitsers een oorlog hebben gewonnen. De meeste passagiers stappen bij het Hermannsdenkmal uit er blijft maar een handjevol over.
De parkeerplaats van het openluchtmusem is tjokvol maar het museum is zo enorm groot dat je eenmaal binnen niet in een mensenmassa terechtkomt. Het is alsof men een paar dorpen heeft gebouwd met heel veel groen er tussen.
Bovenstaande foto toont een deel van de gevel van het zogenaamde Golückehuis uit 1767, afkomstig uit de buurt van Höxter en typerend voor een kleinere dorpsboerderij. In 1983/84 werd het huis in meerdere grote delen naar het museum overgebracht. De naam van de boerderij komt van de man, Johann Dietrich Golücke, die het huis liet bouwen.
