TIEN JAAR GELEDEN OP DIT BLOG

Nostalgie

Het was een leuk, nostalgisch avondje gisteravond op Nederland 3: 25 jaar Rock 'n Roll Hall of Fame. Mijn vrouw was teleurgesteld, want die Hall of Fame staat vlak aan het Eriemeer in haar geboortestad Cleveland en niet in New York, waar het feestje gegeven werd. Wat ik het meest waardeerde was, dat ik eindelijk een aantal artiesten zag, die ik nooit eerder onder ogen kreeg, zoals Sam Moore van het befaamde Staxduo Sam & Dave. Sam, geboren in 1935 in Miami, ontmoette David Frater in een club in zijn geboortestad in 1961 en in 1966 hadden zij een hit met "Hold On, I'm Comin'". Daar was Little Anthony met zijn Imperials, een van de vele doo-wopgroepen met een naam ontleend aan een automerk, oorspronkelijk een vijfmansformatie, maar gisteravond met zijn vieren. Anthony Gourdine begon in 1955 met een groep The DuPonts, een jaar later voerde hij de The Chesters aan, die na een naamsverandering The Imperials gingen heten. De toevoeging "Little" kreeg hij van dj Alan Freed. En daar was ook Dion DiMucci van Dion & The Belmonts, genoemd naar een straat in de buurt waar hij opgroeide, zijn groepsgenoten waren destijds (1958) Carlo Mastrangelo, Angelo D'Aleo en Freddie Milano. Het noemen van Dave, Anthony en Dion wil niet zeggen dat ik de rest van het programma niet waardeerde, maar ik heb nu eenmaal een hang naar geschiedenis en ook naar die van de popmuziek. Toen ik in 1971 in het Concertgebouw in Amsterdam de Everly Brothers zag en vader Ike en moeder Margaret ook op het toneel verschenen, wist ik ogenblikkelijk met wie ik na afloop moest gaan praten, hier was iemand die "fingerpickin'-gitaarspel" mede op de kaart had gezet. Na afloop kreeg ik ongevraagd een gesigneerde foto.