Het is als je het de eerste keer hoort een merkwaardige manier van zingen: "Sacred Harp Singing". Ik heb lang gedacht dat het alleen gebeurde in "blanke" kerken in de Verenigde Staten, maar klaarblijkelijk gebeurt het ook in "zwarte" kerken. "The Sacred Harp" is een boek dat in 1844 verscheen met een verzameling liederen volgens het zogenaamde principe van "shape note singing". Oorspronkelijk zong men in de protestantse kerken in de V.S. psalmen, maar er onstond behoefte aan iets nieuws en rond 1800 begonnen William Little en William Smith in Philadelphia met een nieuwe muzieknotatie: de toonladder werd als fa sol la fa sol la mi fa gezongen, de fa werd aangegeven door een driehoek, de sol door een cirkel, de la door een vierkant en de mi door een ruit. Hier onder staat een voorbeeld:
Ieder jaar wordt in Henagar, De Kalb County, Alabama een conventie gehouden, waarop een groot aantal koren bijeenkomt, opnamen van de conventie verschenen recent op de CD "I Belong To This Band", Eighty-five years of Sacred Harp recordings, een prachtig overzicht op het label Dust-to-Digital (DTD-06).
Wat we op de opname uit de "zwarte" kerk niet duidelijk zien en horen is het inzingen, met fa-sol-la enz., voordat men aan het eigenlijke lied begint.
http://www.youtube.com/watch?v=iBic1-twVkA
