Bagad

Er staan inmiddels een aantal CD's van het muziekcorps van de Franse marineluchtvaartdienst, de "Bagad de Lann-Bihoué", in mijn kast, toch kon ik het vorige week niet laten om de jongst verschenen CD aan te schaffen. Sinds ik zo'n veertig jaar geleden in Bretagne een "festival de cornemuse" bijwoonde, ben ik aan het geluid van een Bretoense doedelzakband verslingerd, niet alleen vanwege het geluid van de cornemuse, maar ook door de bijna snerpende klank van de bombarde en de roffels op de caisse-claire. Deze CD zit in een blikken doosje en als verrassing is zo'n rode pompon, die iedere Franse matrozenpet siert, toegevoegd. Tot zover de verpakking, maar het gaat natuurlijk om de inhoud en die mag er zijn. Het is allemaal zo weinig militair, het is zo luchtig en heel veel berust op de eigen Bretoense folklore. Om duidelijk te maken wat ik precies bedoel: de dansante klanken van de "Bagad de Lann-Bihoué" tijdens een bezoek vorig jaar aan Mexico worden in deze video een aantal malen onderbroken door militaire muziek van het ergste soort. Over de uniformen van die andere dames en heren zwijg ik liever.