Mesjogge

Gister in "Trouw" gelezen "mesjogge flauwekul" (de context doet er niet toe) en meteen gedacht: ik begrijp wat de man bedoelt: gekke onzin, maar hij schrijft in feite "gek flauwekul", terwijl hij nooit "de groot man" of "de lang tafel" zou schrijven, maar "de grote man" en "de lange tafel". Het woord mesjogge (altijd met een harde g als in Gascogne, nooit als mesjoche, dan nog liever als mesjokke) behoort duidelijk niet tot 's mans vocabulair, als het dat wel was, zou hij "mesjoggene flauwekul" geschreven hebben. (In "Het Joodsch in Nederland" van Voorzanger en Polak uit 1915 staat mesjogge als meshugo genoteerd, in "Jerosche" van Beem uit 1970 als meschogge en de "Modern English-Yiddish/Yiddish-English Dictionary van Weinreich uit 1977 als meshug'n/meshuge.)