Sla je benen over elkaar en blijf zo een kwartiertje zitten, gegarandeerd dat het onderste been gaat "slapen". Ik hoef mijn benen niet over elkaar te slaan, want mijn linkerbeen "slaapt" nu al een maand of zes. Ik kan er alles mee doen, lopen, fietsen enz. enz. Maar het blijft uiterst irritant. Ik was er mee bij een neuroloog en een neurochirurg. De laatste wil opereren, maar geeft een succespercentage van zeventig. De oorzaak zit ergens onder in mijn rug, waar een uitsteeksel van een wervel een zenuw in de weg zit. Ik vind zeventig wat aan de lage kant en probeer nu eerst andere wegen te bewandelen, de tinteling zit nu alleen nog in mijn voet. Het gaat vooruit, maar ik heb intussen de raad gekregen niet teveel te lopen en te fietsen en zoveel mogelijk mijn been uitgestrekt te laten rusten, dat maakt werken aan mijn blog verdraaid lastig, vandaar dat ik me vorige week uitgebreider dan gewoonlijk over mijn miniatuurautoverzameling heb gebogen.
