Huisjepapier

Ik ben nu al een week uit van huis in De Harkema, maar ik zal op het eind wel werom moeten naar het oudereendhuis, al heb ik daar helendaal geen nocht aan. Waar ik anders heen moet, weet ik ook niet, van mijn kinderen, kindskinderen en zo verder hoef ik geen steun te verwachten. Het is wis en waar allerovergrijselijkst, want ik moet er niet aan denken dat ik sluikstaartend naar dat vrouwmens van een direktrise moet en me moet eksuseren. Ik vraag me onderwijlens wel af of alle oudereendhuizen zo zijn. Uit de krant heb ik voor het verstand gekregen dat men in sommige tehuizen zelfs huisjepapier in rekken brengt. Dat is nog het alderminste probleem, want in de oorlog heb ik het gat ook al met de Leeuwarder afgeveegd. Alles went, wil ik maar zeggen, tot het hangen toe. Ik heb er al omdenken aangegeven of ik de Ankers er op af sturen zal, mogelijk dat de de direktrise dan in het gat bebeten raakt.

Vrouw Ymkje Sinnema - Meindertsma in De Harkema