10.7.10

De fijnen

Voortendadeliks na thuiskomen sneuntemiddag heb ik een briefje gekregen met de tekst van een lied dat we de andere morgen moesten zingen: "Denk toch veel aan Jezus, gij bidders bij het kruis, dat gij eens zult wederkeren in Gods blijde Vaderhuis", nou met zulksoort boodschippen ben ik mal. Ik heb het even bezocht maar nevens mij paste de volgende tekst er best op: "Op socialisten, sluit de rijen, het rode vaandel volgen wij, het geldt de arbeid te bevrijden, verlossing uit de slavernij!" En de andere morgen heb ik met uitzet luid de woorden van de sosialistenmars gezongen tot de direktrise "Ho", riep. Waarop ik: "Ons vader zei dat zegt men tegen een paard!" Nu waren de rapen gaar. "Mevrouw Sinnema wilt u nu onze godsdienstoefening verlaten, aan grote monden hebben wij hier geen behoefte. U gaat nu naar uw kamer en u blijft daar tot ik bij u ben." Met opgetild hol en zacht "Dat is ons heilig ideaal, dat is ons heilig ideaal, aan u, o volk, de zegepraal!", zingend heb ik de fijnen verlaten. Wat zullen we oebeledriepoot nu hebben en ik heb me buiten in het schaad neergezet. Om twaalf uur kwam de direktrise door alles heen op me af: "Mevrouw Sinnema, ik had u bevolen naar uw kamer te gaan!" "O, maar vrouw Sinnema kan bevelen slecht lijden, direktrise, ik kom van oorsprong uit De Folgeren." "Al kwam u van de maan, mevrouw Sinnema, hier doet U wat ik zeg." Ik heb maar een zucht sluipen laten en ben voortgerend, met zulksoort van potintaten wil ik niet te krijgen hebben. Het is nou Woensdag, ik speel nog altijden van ruiten en ben uitvanhuis in De Harkema.

vrouw Ymkje Sinnema - Meindertsma, De Harkema