Vanwege de naam heb ik jarenlang in de veronderstelling verkeerd dat Marius B. Winter de aanvoerder was van een Duits orkest. Mijn vader had, een inmiddels helaas beschadigde, 78-toerenplaat van dat orkest, waarvan ik als kleuter een kant bijzonder waardeerde: "Choo-Choo" , waarin de band een stoomtrein imiteerde. Inmiddels weet ik dat Winter leider was van een Engels orkest, dat de eer heeft de eerste dansband te zijn die live optrad voor de BBC. Dat was in 1923, de plaat is van later datum en ik heb het sterke vermoeden dat mijn vader de plaat kocht vanwege de andere kant: een grote hit in het begin van de jaren dertig aan beide zijden van de Atlantische Oceaan: "The Peanut Vendor" ("El Manisero"), waarvan de versie van Don Azpiazu met zang van Antonio Machin het best verkocht werd. Machin kwam tijdens het optreden met een bak pinda's het toneel op en zong: "Maní, maní, maní… Si te quieres por el pico divertir, Cómprame un cucuruchito de maní... Maní, el manisero se va, Caballero, no se vayan a dormir, Sin comprarme un cucurucho de maní" (de Engelse tekst op de plaat van Winter is erbarmelijk). De allereerste uitvoering op de grammofoonplaat is echter van Rita Montaner uit 1927/28. Het nummer bleef populair, ook Stan Kenton had het op zijn repertoire. Dit is de versie van zijn orkest uit 1965. Ik heb de uitvoering van de pindaverkoper door het orkest van Winter wel op YouTube kunnen vinden, maar de treinimitatie helaas niet. Toch kan ik "Choo-Choo" ook laten horen, maar dan in de uitvoering van de componist, Frankie Trumbauer.