2016

EEN GOEDE JAARWISSELING

voor de rest:

nog een dag

MG TD

Zo'n 66 jaar geleden verving de TD de TC, de auto behield dezelfde motor als zijn voorganger, maar had onafhankelijk geveerde wielen voor en een aantal andere verbeteringen waar niet het totale MG-volkje enthousiast over was: een MG met schijfwielen en bumpers!

Traditie?

Kan ik me rond de 31^ste december uit mijn jeugd geknal herinneren, werd de 31^ste augustus (koninginnedag) gekenmerkt door een landelijke uitdragerij, marcheerden eind juni veteranen door Den Haag? Nee, en precies daarom vind ik het gelul over tradities ongelooflijk dom, precies zoals de Top 2000, die ook tot de nieuw verworven vaderlandse “tradities” behoort, een dagenlang uniform gedrens, een éénheidsworst die ons door Hilversum door de strot geduwd wordt, waarin een zichzelf tot popprofessor verheven dj (foto) een voorname rol speelt. Nu is er maar één, zonder echte professorale bevoegdheden uitgeruste, hooggeleerde in ons land en dat is professor Pi, maar dat zal het muzikale blokhoofd ontgaan zijn. Binnenkort krijgt hij zelfs bij de  VPRO de kans om zijn vernielende werk voort te zetten. Waardoor in elk geval - schandelijk genoeg - een VPRO-traditie wordt doorbroken, die van de pluriformiteit.

Lees verder morgen Ronald van den Boogaard. 

S76

 De cylinderinhoud van de Fiat S76-motor is iets meer dan achtentwintig liter, dat te verdelen over vier cylinders, dat betekent dat één cylinder meer inhoud heeft dan die van de motor van de totale Lincoln V8, waarin ik een poosje in de jaren zeventig heb rondgereden. Om het nog iets duidelijker te maken: de S76 had een motor die zo groot was dat de inhoud ongeveer overeenkomt met die van vierendertig Panhards PL17's. Ik vond twee filmpjes: één van het starten van de motor (zonder motorkap) en een ander van een rondje op Le Mans dit jaar.

Boem

U hebt waarschijnlijk de berichten over de geweldige verkoopresultaten in de rijwielbranche ook gelezen. Ik betwijfel dat nieuws wanneer ik vanmorgen op de fiets in het goyse dorp met geiwe zie hoe een fietsenhandelaar zijn jaaromzet met de verkoop van vuurwerk tracht goed te maken.

nog twee dagen

Chandler

Gister dus vastgesteld dat de vierde Clevelandse autofabriek onder de hoede stond van Chandler, een firma die van 1913 tot 1929 actief was. Ontwerper Frederick C. Chandler kwam van Lozier, een topmerk uit Detroit dat in 1917 was ondergegaan. In het begin van de jaren twintig ging de verkoop goed, ook omdat Chandler met de Cleveland een goedkopere auto in huis had, zoiets was destijds met name in de Verenigde Staten niet ongewoon. Aan het eind van het decennium liep de verkoop dramatisch terug en werd het bedrijf gekocht  door de Hupp Mobile Car Corp. , die in de fabriek in Cleveland  de goedkopere Hupmobilemodellen ging produceren. Wat opvalt is dat de vormen van de emblemen van Chandler en Cleveland op de radiateurmantels niet van elkaar verschillen.

Vluchten

Ooit was ik met een Limburgse vriend op een zaterdagavond in een Limburgs café. Er was volk dat met een mes op een boomstronk stond in te hakken en ik werd uitgenodigd daaraan mee te doen. Toen ik  weigerde ontstond er een onaangename atmosfeer. Ik bedoel onder Nederlanders afkomstig uit verschillende delen van het land bestaat animositeit. Britten en Fransen schijnen ook problemen met  elkaar te  hebben, de acceptatie van Afro-Americans door het witte deel der natie schijnt dikwijls - zeker  door politieagenten –  niet je dat te zijn en hartelijkheid tussen Armeniërs en Azeri’s is eveneens ver te zoeken. Syriërs en Turken schijnen ook moeite te hebben met het passeren van dezelfde deur, toch roepen Europese politici dat  Syrische vluchtelingen in de omgeving dienen te worden  opgevangen en ze beloven de Turken flink wat geld voor de opvang. Misschien willen diezelfde politici ook eens nadenken over hoe –zelfs in nietoorlogse omstandigheden - de inwoners van Wassenaar kunnen worden gehuisvest in Onstwedde.

Mijn beste kameraad

"Natuurlijk hebben wij als politiemensen geen tijd om het vroegtijdig aftsteken van vuurwerk tegen te gaan,  wij zijn moe, heel moe, omdat we het afgelopen jaar op alle mogelijke manieren geprobeerd hebben ons eigen salaris te verhoogd te krijgen, want dat is in ons belang en de rest, ach de rest... wat dondert dat!"

nog drie dagen

Cleveland

Een eeuw geleden was het nog maar de vraag of Detroit zou uitgroeien tot motown, Cleveland had even grote kans de Amerikaanse motorstad te worden. Nou ja, als pleister op de wonde staat daar nu vlakbij het water van het Eriemeer de Rock 'n Roll Hall of  Fame, dus muzikaal is het in ieder geval voor elkaar gekomen. Motorisch niet. Cleveland had vier fabrieken die achtereenvolgens zaken deden onder de stadsnaam, de eerste fabriek bouwde van1899 tot 1901 een een electrische auto, de tweede bestond tussen 1904 en 1909 en was in die zin bijzonder dat wanneer je de wieldoppen van  de achteras verwijderde de steekassen eenvoudig uit de achteras te trekken waren, Cleveland nummer drie hield het in 1914, met een licht autootje, een zogenaamde cyclecar, maar een jaar vol, de volgende Cleveland was een kleine versie van  de Chandler - een prominent Clevelands merk - de auto's onder de naam Cleveland, overigens met een eigen  zescylindermotor, waren in productie van 1919 tot 1926.

Noah

Stand Up Comedian Trevor Noah

Bum

Eerst maar even de uitvoering  van een lang vergeten bandje uit de jaren zeventig: de Pousette-Dart Band  (foto) genoemd naar één van de leden van het oorspronkelijke stringbandtrio uit Massachusetts, dat door vergroting een rockband werd, maar het  niet helemaal haalde. "Hallelujah, I'm a Bum" is een soort liedje dat eigenlijk door van één man met een gitaar hoort te worden gezongen maar het kreeg uitvoeringen van Al Jolson, in een gelijknamige film uit 1933, en van Svend Asmussen.

nog vier dagen

Auburn

Toen de Auburn 851 in 1935 verscheen was de fabriek in de gelijknamige plaats in Indiana al 35 jaar bezig met automobielbouw, oorspronkelijk met wagens waarbij de benzinetank onder de 'motor'kap schuilde en de motor onder de vloer. Er verscheen lange tijd weinig opzienbarends en de motoren kwamen niet uit eigen huis maar eerst van Rutenber en later ook van Teetor, Continental en Weidely en ondanks de slagzin " Once an Owner, Always a Friend" werden niet bijster veel Auburns verkocht. In 1925 kocht Errett Loban Cord Auburn en vanaf dat  moment ontstaat een opgaande lijn, de vorm van de geleverde auto's wordt fraaier en de het aantal verkochte auto's gaat fors omhoog. In de jaren dertig is de concurrentie hevig en alhoewel de de prijs voor een 851 achtcylinder-in-lijn met compressor buitengewoon gunstig was - $1545 - en de topsnelheid 155 km/u., liep de verkoop niet en in 1937 was het gedaan met Auburn.

Voor onder de kerstboom slot

Terwijl in tal van kerstverhalen op dit moment één enk’le, held're ster aan de hemel verschijnt, de zogenaamde ster van Bethlehem, bleef het op de Drentse hei aardeduister, zodat Minze grote problemen had bij het zoeken naar de quad en eenmaal gevonden moest hij vaststellen dat Luppe, ondanks zijn belofte, de verlichting van het voertuig vergeten had na te kijken. Omdat het weinig zin had een dode te vervloeken startte Minze de motor en vond de terugtocht eveneens in het aardeduister plaats. Hij zette dadelijk de sokken erin en dat kwam hem duur te staan want de quad kwam tot stilstand tegen een forse boom en Minze legde het loodje.

Egge, die inmiddels Luppes lijk had opgehesen, hoorde de klap, liet het lichaam vallen en begaf zich op weg in de richting  van  het geluid, op de voet gevolgd door negenenzestig schapen met Itske vooraan. Egge overzag het slagveld en mompelde: “Twee doad’n, ’t kan niet weer op, wa' moet ik doen, wa' moet ik doen?” Itske, die enige kennis had van bebaard volk (behalve van Jan, Piet, Joris en Corneel, want die zaten in De Bamzaaiers uit Houtigehage) zei: "'t Is ‘n terroristische daad Egge, allemaal ’n  snackbar, allemaal ’n snackbar.” “Dat is ’t  Itske, oe hebt geliek, allemoal ’n snackbar”. Uit de ghettoblaster klonk: “Laat de citer slaan, blaast de fluiten aan, laat de bel, laat de trom, laat de beltrom horen: Christus is geboren.”

Gebruiksaanwijzing bij een vuurpijl

你的褲子和內褲下降，然後將其完全關閉肛門才點燃的導火索。不少樂趣。

Drop your pants and underwear, and then turn it off completely before anal ignite the fuse. A lot of fun.

Lâchez vos pantalon et le caleçon, et puis le couper complètement avant anale enflammer le fusible. Beaucoup de plaisir.

Lassen Sie Ihre Hosen und Unterwäsche, und dann schalten Sie es aus vollständig, bevor Sie die Sicherung anal entzünden. Viel Spaß.

Bájate los pantalones y la ropa interior, y luego apagarlo por completo antes anal encender la mecha. Un montón de diversión.

Laat je broek en ondergoed, en zet hem dan uit volledig voordat anale ontsteken van de zekering. Een veel plezier.

Hemel

nog vijf dagen

Shel 2

Silverstein heeft zelf niet veel liedjes opgenomen maar er zijn anderen die enorm succes hadden met door hem geschreven liedjes, onder wie Johhny Cash met "A Boy named Sue". Dr. Hook and the Medicine Show had zelfs zijn populariteit te danken aan Silversteins liedjes. Hier een opname van  Cash samen met Silverstein, gevolgd door "Going Down to Texas", dat te vinden is op de elpee "The Great Conch Train Robbery", in 1980 verschenen op "Flying Fish FF 211".

Peerless

Van de drie grote Amerikaanse automerken die begonnen met een P (Packard, Pierce-Arrow en Peerless) verdween in 1931 laatstgenoemd merk het eerst, beide andere P's hielden het nog een aantal jaren vol. Peerless in Cleveland (Ohio) maakte in de jaren zeventig van de negentiende eeuw wringers en fietsen en daar kwamen vanaf 1900 auto's bij, eerst eenvoudige voertuigen, maar nadat Louis P. Mooers als chefconstructeur was aangesteld, werd  duidelijk dat de fabriek het hoogste marktsegment ging bedienen. De foto toont een Peerless Model 9 met een "Roi des Belges"-carrosserie uit 1905. Een jaar eerder had Mooers een racewagen de "Green Dragon" ontworpen die met Barney Oldfield als coureur langs diverse circuits trok en veel succes had.

Voor onder de kerstboom 3

 

“Helemoal niks wellekoame”, zei Minze, “want wat doen’n we met ’t liek van Luppe, doar bint we moai klaar met. 

“We kunt ‘m hier begraav’n”, stelde Egge voor. 

“En dan, en dan… want se goan ons zeker bevraag’n woar der blieve’n is en hebt oe dan ’n antwoard?”

“Joa,  oe hebt geliek , dat kunt we beter niet doen’n. Moar as oe de kwat nou ’s ophoald, dan sette we ’m doarop en  binn’n ’t gaspedoal vast en laten ‘m wegriden en dan riedt ‘r teugen ’n boam en soademietert ‘r der af”, zei Egge. “Liekt ’t of ‘r ’n ongeluk  heb ‘ehad.”

 “Soli Deo Gloria” begeleidde op dat ogenblik het Houtigehaagster dubbelmannenkwartet "De Goede Zaaier" - dat op niet religieuze bijeenkomsten optrad als shantykoor "De Bamzaaiers" - en net “'k Hoor de eng'len zingen o, zo lief en teer” had ingezet. “Kling-klang, kling-klang, kling-klang, kindeke zo rein, laat mijn hartje, lieve Heer uw need’rig  kribje zijn”, klonk het uit de ghettoblaster. 

“Dat is ’n pracht van ’n idee. Ik gaat geliek de kwat ophoalen, as oe ‘m dan alvast rechtop set.”

nog zes dagen

Shel

Wat was-ie eigenlijk niet? Cartoonist, kinderboekenschrijver, dichter, liedjesschrijver, zanger, muzikant: Shel Silverstein (1930-1999) hier samen met Dr. Hook and the Medicine Show op zijn woonboot met het door hem geschreven autobiografische "Sylvia's Mother", gezongen door Dennis Locorriere.

Gelul 2000

Roestvrij

DMC, beter bekend als De Lorean, was niet de eerste fabriek die een roestvrijstalen auto produceerde, Ford deed dat in samenwerking met Allegheny Ludlum in 1936, er werden zes DeLuxe Sedans gemaakt, waarvan er nog vier bestaan. De auto's klokten meer dan  200.000 mijl, voordat ze in 1946 werden verkocht, één er van staat in het Crawford Auto-Aviation Museum in Cleveland (Ohio) naast een Ford Thunderbird uit 1960 waarvan twee in roestvrijstaal werden geproduceerd. De andere in het museum tentoongestelde roestvrije auto is een Lincoln uit 1966, waarvan er drie zijn gebouwd.

Voor onder de kerstboom 2

De schapen waren nauwelijks uitgezongen of er klonk blaasmuziek. "Hemelse hoorns, halléhalléluja", riep Minze en zonk, de handen ten hemel geheven, door de  knieën. "Welnee man, dat is oe gettoblater", zei Egge. "Gettoblaatster", verbeterde Minze, terwijl hij een takje uitgebloeide struikhei van zijn broek sloeg. En inderdaad bleek het een nachtprogramma van de Evangelische Omroep op NPO3FM met een live-uitzending vanuit Ulrum met medewerking van het christelijk-gereformeerde fanfarecorps "Soli Deo Gloria". “Wilt oe nog een slokkien?”, vroeg Egge, die de bijna lege citroenjeneverfles naast het levenloze lichaam van Luppe had opgeraapt en voorzichtig een klein slokje nam. “Nou loat’n we dat maar doen, want ’s toch koalder dan ik docht” en Minze nam een forse teug. “Niet zoa hastig”, zei Egge terwijl “Soli Deo Gloria” “Nu zijt wellecome” inzette.

Marybaum of Tannenland

Blijkt president Obama's favoriete kerstlied "O Tannenbaum" (te onzent bekend als "O denneboom"), denk ik, zou de man niet weten dat dezelfde melodie gebruikt wordt voor het lied van de staat Maryland als "Maryland, my Maryland". Obama schijnt een ietwat jazzachtige versie het aardigst te vinden. Nu die is - opgenomen op 18 mei 1945 in New Orleans - te vinden in de uitvoering van Bunk Johnson (foto).

Voor onder de kerstboom

Het was drie uur, niet ’s middags, maar ’s ochtends toen de kleine Krootje haar oogjes opendeed in het schamele bedje op de vliering van een landarbeidersstulpje in Fochteloo. Haar vader en moeder Harm en Stobbeltje Koker hadden haar de avond tevoren tijdens het zingen van "Hoe leid dit kindeke"-  goed ingepakt - te ruste gelegd. De herdertjes lagen net over de grens in Drente in het veld,  helaas hadden Luppe, Minze en Egge tijdens het tellen van de schapen ruzie gekregen en lag Luppe met gekloofde schedel op zijn  buik  op de koude grond met een driekwart geledigde kruik citroenjenever naast zich. Minze en Egge waren net van plan hun illegale vuurwerk af  te steken, toen aan de horizon vanuit de richting Oost-Stellingwerf een engel verscheen, bij nader inzien bleek  het Krootje, die na het openen van haar oogjes, deze op aarde voorgoed gesloten had, maar op weg naar de hemel ze weer wijd opende en beide handen uitstrekte naar Luppe die meteen, voornamelijk vanwege acute alcoholvergiftiging, het tijdelijke voor het eeuwige verwisselde. “Dat moet ons weer 'ebeur’n”,  mompelde Egge, die net van een ooi met de naam Itske afstapte. “Zal je ’n keer kerstemis vier’n, gaat Luppe de piep uut”. “Maar oe hebt daar flink aan biedroag’n”, zei Minze, “eerstens heb oe de jenever ‘ekocht en daarna heb oe ‘m de schedel ‘ekloofd omdat oe 68 skapen ‘eteld had en hij 69.” “’t Was altied donderen met Luppe”, zei Egge, zijn gulp dichtknopend. “Fient oe dat gek dan? Luppe kwam uut Donderen”, zei  Minze, terwijl hij de eerste superzevenklapper aanstak, waarna de schapen “Daar is uit ’s werelds duist’re wolken” aanhieven.

Kerst 10

Vandaag de laatste aflevering in de kerstserie, de volgende dagen dient u door te komen onder het genot van voor de vierentachtigste keer "Stille Nacht, Heilige Nacht", neem niet kwalijk, ik bedoel natuurlijk "Silent Night, Holy Night".

Pierce-Arrow

Ze waren meestal eenvoudig te herkennen met hun koplampen in de spatborden,  zoals de foto's laten zien, maar als de klant wilde dat er lostaande koplampen werden gemonteerd, dan kon dat. Met zo'n keuzemogelijkheid weet je dat je niet met een goedkoop karretje te maken  hebt en dat was Pierce-Arrow dan  ook niet: de fabriek deed zaken in hetzelfde marktsegment als Cadillac, Packard, Lincoln en Duesenberg. Pierce-Arrow kwam uit Buffalo (New York),  opgericht  door George Pierce, die vanaf 1873 o.a. vogelkooien had gefabriceerd, waaraan in 1892 fietsen werden toegevoegd. In 1900 verscheen onder de naam Pierce de eerste auto, het model van van 1904 heette Arrow en vijf jaar later werd de fabriek omgedoopt in Pierce-Arrow. Alhoewel Pierce-Arrow in 1928 onder de hoede van Studebaker kwam, bleef de fabriek wat ontwerpen betreft zelfstandig, de productie in 1929 steeg naar 8422 wagens en dat waren er 2686 meer dan  in het voorgaande jaar. De wagen op de foto's dateert uit 1930, er was toen   keuze uit Pierce-Arrows met achtcylinderlijmotoren met een inhoud van 5,6, 5,9  en 6,3 liter. Bovendien werden de auto's geleverd  met naar keuze een drie- of viersversnellingsbak.

Stoom 15

Er zijn in de Verenigde Staten meer dan tachtig firma's geweest die zich waagden aan de constructie van een door stoom aangedreven automobiel, maar slechts een klein aantal heeft het  een aantal jaren volgehouden en daarvan is Stanley, een fabriek opgezet door de tweeling Francis E. en Freeland O. Stanley het beroemdst en hun verschijnen toont meteen aan dat je niet persé als fietsenmaker de gemotoriseerde wereld hoefde in te stappen, want zij hadden een goedlopend bedrijf dat platen voor fotocamera's produceerde. In 1898 verkochten ze, na zo'n tweehonderd auto's te hebben gebouwd, de rechten aan twee van hun klanten, die vervolgens de auto's onder de naam Locomobile en Mobile in de handel brachten. De tweeling ontwierp in 1902 een nieuwe auto, die onder eigen naam werd verkocht en in 1906 werden met bovenstaande racewagen op het strand van Ormond (Florida) met Fred Marriott als chauffeur een aantal records gebroken. Dat het starten van een Stanley geen sinecure was in dit filmpje te zien.

Kerst 9

Kerstmis 1953

Owen Magnetic

Eeen hybride auto is vandaag de dag een auto die zich zowel met een verbrandings- als met een electromotor kan voortbewegen, in 1915 werd onder het begrip hybride, wanneer we het over auto's hadden, iets anders verstaan. Het was een begrip overgewaaid uit de scheepvaart, nadat het slagschip "New Mexico" was uitgerust met een electromagnetische transmissie en Ray M. Owen van de firma Baker, Rauch & Lang - fabrikant van electrische auto's in Cleveland (Ohio) - dat systeem adopteerde voor een naar hem genoemde automobiel, die eerst in New York, daarna in Cleveland en tenslotte tot 1922 in Wilkes-Barre (Pennsylvania) werd gebouwd. Het was geen goedkope wagen en de productieaantallen waren niet geweldig, toch had de firma een beroemde klant: de tenor Enrico Caruso.

VEE

KUNZJD

Zo vlak voor kerst lijkt het me aardig me even bezig te houden met echte kunzjd, want hedenochtend werd bij mijn wandeling door het goyse dorp met geiwe mijn aandacht getrokken door de winkel - met uiteraard een rachitistekst, want zonder Engelse ziekte valt hier geen nering te doen - van Jacqueline de Vries. Reeds eerder had ik haar fantastisch schilderwerk opgemerkt bij een wijnhandel ter plaatse en mensen, mensen: Jacqueline zorgt voor puur kijkgenot, hier is sprake van echte kunzjd.

Hangen

Hangt deze "democratisch- socialiste" bij u al voor het raam?

Comfortabel

en dan hebben ze het vandaag over comfortabel ingerichte auto's

Kerst 8

nog meer kerstjolijt in deez' donk're dagen

Stoom 14

Winnaar van de race Parijs-Rouaan werd deze, zeg maar, stoomtrekker met een caleche voor de passagiers. Graaf De Dion, Georges Bouton en diens zwager Charles Trépardoux waren sinds 1883 bezig in de Passage de Léon in Parijs met stoommachines, dat wil zeggen: De Dion zorgde voor het geld en de beide zwagers voor de constructie van stoommachines onder andere voor schepen. Een eerste stoomrijtuig was geen  succes, maar een tweede "La Marquise" (foto onder) was dat wel, het won in 1887 zelfs de eerste wedstrijd voor motorvoertuigen, nu was het de enige deelnemer, maar het haalde wel de respectabele snelheid van zestig kilometer per uur. Er kwamen lichtere drie- en vierwielers, maar op 22 juli 1894 won bovenstaande combinatie de eerste van-stad-tot-stad-race, een rage die een decennium buitengewoon populair zou blijven. De 126 kilometer van Paris naar Rouaan werden afgelegd  met  een gemiddelde snelheid van van bijna 19 km/u, dat er vervolgens gekrakeel onstond omdat behalve een chauffeur en een stoker nodig waren geweest en de wagen daarom werd gediskwalificeerd  doet aan het  succes weinig af. In datzelfde jaar verliet Trépardpux de  firma omdat de aandacht van beide andere heren zich richtte op voertuigen met verbrandingsmotoren en hij stoom hoog in het vaan had.

ARTE-HUMOR

"Les Vacances de Monsieur Hulot" van Jacques Tati nagesynchroniseerd in het Duits met Franse ondertitels uitzenden, dat is Arte-Humor.

Chevrolet

Honderden auto's van  dit type -  uit de vroege jaren dertig - zijn in de Verenigde Staten voorgoed vernield, ze rijden met verlaagde daken, verkeerde motoren en te kleine wielen als zogenaamde hot rods rond in de meest afschuwelijke metallic kleuren, gelukkig  valt het met deze idioterie in ons land wel mee, al zijn er hier en daar laagschedeligen die hier hun vernielzucht op dergelijke auto's wensen bot te vieren. De Chevrolet op de foto, enige jaren geleden gefotografeerd in Loosdrecht, is gelukkig origineel, met de "stove-bolt-six" in het vooronder.

Kerst 7

Kirsty MacColl en The Pogues met "Fairy Tale of New York".

Stoom 13

Terwijl de Britten, redelijk slordig, hun Trevithick "Steam Carriage" dusdanig hebben laten verkommeren dat ze een replica moesten bouwen, zijn  de Fransen wat zuiniger met hun mobiel erfgoed omgegaan en zijn zowel Cugnots artillerietrekker als Bollées "Mancelle" bewaard gebleven. Ook de door Scotte in Epernay gebouwde "Omnibus" is sloop bespaard, nadat hij in 1894 meedeed aan de wedstrijd Parijs-Rouaan. In dat zelfde jaar construeerde de Société des Chaudières et Voitures à Vapeur onder leiding van Scotte een vergrote "Omnibus" die, in plaats van zes, veertien passagiers kon meenemen.

Bussemaker

In overleg met Una vervaardigt affiche (dat voor uw raam kan worden gehangen) van de Nederlandse minister van Cultuur Bussemaker die een vuurwerkverbod niet nodig vindt.

Delahaye

Het dashbord van een naoorlogse Delahaye, waarbij de eigenaar zo verstandig is geweest om alle knopjes van een Nederlandse naam te voorzien, de auto is voorzien van een Cotal voorselectorbak. Hieronder het dashbord van een ander Delahaye uit diezelfde periode, ja. u ziet het goed: dat zijn twee schoenen! De monteur stond in de lege motorruimte.

Stoom 12

Dat uiteindelijk, nadat Britse bouwers van stoomvoertuigen voor op de weg oorspronkelijk een voorsprong hadden, Franse collega's met de eer gingen strijken, lag aan het feit dat diverse opeenvolgende wetten het eigenlijk onmogelijk maakten in het Verenigd Koninkrijk met een locomobiel de weg op te gaan. In 1865 werd de "Locomotive Act" aangenomen, een stoomvoeruig diende te worden voorafgegaan door een man met een rode vlag, danwel een rode lantaarn, in feite werd daarmee de snelheid van de wagen gereduceerd tot die van een wandelaar. In Frankrijk was van deze belemmerende wetgeving geen sprake, we moeten dus daar naar toe om diverse stoomvoertuigen te zien. Het bleef  in Frankrijk ook niet bij uitvinders die één enkel exemplaar voor eigen gebruik bouwden, nee, daar was bijvoorbeeld de kerkklokkengieter Amédée Bollée in Le Mans die vanaf 1878 vijftig exemplaren van zijn "Mancelle" bouwde, met nota bene: onafhankelijk geveerde wielen en een cardanas van machine naar differentieel, de eindaandrijving vond met kettingen op de acherwielen plaats.