Ooit was ik met een Limburgse vriend op een
zaterdagavond in een Limburgs café. Er was volk dat met een mes op een
boomstronk stond in te hakken en ik werd uitgenodigd daaraan mee te doen. Toen
ik weigerde ontstond er een
onaangename atmosfeer. Ik bedoel onder Nederlanders afkomstig uit
verschillende delen van het land bestaat animositeit. Britten en Fransen schijnen ook
problemen met elkaar te hebben, de acceptatie van Afro-Americans
door het witte deel der natie schijnt dikwijls - zeker door politieagenten – niet je dat te zijn en hartelijkheid tussen
Armeniërs en Azeri’s is eveneens ver te zoeken. Syriërs en Turken schijnen ook
moeite te hebben met het passeren van dezelfde deur, toch roepen Europese
politici dat Syrische
vluchtelingen in de omgeving dienen te worden opgevangen en ze beloven de Turken flink wat geld voor de
opvang. Misschien willen diezelfde politici ook eens nadenken over hoe –zelfs
in nietoorlogse omstandigheden - de inwoners van Wassenaar kunnen worden
gehuisvest in Onstwedde.
