Ik ben weer eens aan het opruimen en om te zorgen dat ik de stapeltjes niet van de ene plaats naar de andere plaats draag, heb ik de hulp van mijn oudste zoon ingeroepen. Hij is streng doch rechtvaardig en informeert regelmatig of ik met het papier dat ik in handen heb van plan ben nog iets te doen. Is mijn antwoord nee, weggooien is zijn oordeel. Maar een enkele keer bewaar ik toch iets waar ik niets mee kan, zoals met dit tweeennegentigjaaroudepapiertje uit mijn vaders nalatenschap.
