Er verschijnt weinig nieuws onder de zon. De onbesneden zeekomkomkommer die meende de nieuwe Mini in de autobranche te slingeren door het origineel qua carrosserie wat te verruimen begreep niets van wat Issigonis' Mini in 1959 werkelijk uniek maakte. En de electrische voitures van Elon Musk borduren alleen maar voort op wat benzinewagens al jarenlang tonen. Wanneer verschijnt er eindelijk weer eens een tijdbom als Citroëns DS, Citroën, een merk dat sinds het onder Peugeots vlag vaart niets revolutionairs laat zien en zelfs de euvele moed bezat, met derivaten, DS als submerk in de markt te zetten. Van de zogenaamde brommobielenscheppers hoeven we ook niets te verwachten, zij scheppen slechts verkleinde auto's en minimaliseren ze meteen dusdanig dat ik er met mijn 1 meter 96 mijn kont niet kan keren, laat staan dat ik er in kan rijden. Het was ooit anders, kijk maar eens naar deze Inter, die voor de eerste keer in 1953 op de Parijse Salon stond.
