Natuurlijk is een versnellingsnaaf, zoals die van Sturmey-Archer (overigens al meer dan een eeuw oud) verreweg het handigst: keurig opgesloten en het fietsframe hoeft niet te worden aangepast. Toch zijn er pogingen geweest om de versnelling niet in de naaf, maar in het bracket onder te brengen. De Duitse Adlerfabrieken probeerden met zo'n versnelling in de jaren dertig de markt te veroveren, daarvoor had je een aangepast frame nodig en je schakelde met een pookje, bijna net als op een Harley-Davidson. Het systeem werd zelfs geexporteerd. Dit is mijn Galibier, een oorspronkelijk in Antwerpen verkochte fiets.
