Ford 4

 

Al eerder schreef ik, dat onmiddellijk na de Tweede Wereldoorlog niet te verwachten viel, dat de autofabrieken ogenblikkelijk met fonkelnieuwe modellen zouden komen. Ook  Ford Amerika parafraseerde op wat al voor de oorlog verschenen was en dus keerde de 'bolle rug', al bekend in 1939, terug. Bovenstaande Tudor dateert uit 1940.

 

Wel waren kort na de oorlog diverse modelvarianten verkrijgbaar, zoals deze 'woodie', maar ook die carrosseriestijl, was al oud. De cabriolet dateert uit 1946. Het eenvoudigst te onderscheiden van die van 1947 door de plaatsing van de parkeerlichten, vaak abusievelijk stadslichten genoemd, boven de grille.

Een jaar later zaten die lichtjes, nu rond in plaats van langwerpig, naast de grille, zoals bij deze coupé.

Mijn vader

 Mijn vader stierf vijftig jaar geleden en ik ben op zoek gegaan of ik over hem iets terug kon vinden op het internet. Natuurlijk is zijn door Fré Cohen ontworpen exlibris verschillende keren te bewonderen: de bloeiende meidoorn voor een davidsster, 

maar ik vond ook een tekening van George van Raemdonck, waar hij gezeten op een brandkast, (mijn vader was landelijk penningmeester van de AJC)  is afgebeeld samen met allerlei mensen, die in de vooroorlogse Nederlandse sociaal-democratie een rol vervulden. Er zijn ook foto's, sommige genomen op de Paasheuvel, andere op het hoofdkantoor van de AJC in Amsterdam.

Voor mij herkenbaar op de foto: Wim van Halm, mijn vader (tweede van links), Wim Thomassen (vijfde van links), Jan Peters (zevende van links) en Koos Vorrink (achtste van links). Op de foto hieronder herken ik maar twee personen: mijn vader (opnieuw tweede van links) en Koos Vorrink (zesde van links).

 

VéGé

Van al die winkelketens uit mijn jeugd is, geloof ik, alleen Albert Heijn overgebleven. De Gruyter met zijn 'Snoepje van de week' is al lang verdwenen. Maar je had ook zelfstandige kruideniers, die op één of andere manier een verbond vormden en soms nog vormen, zoals De Spar, met zijn prachtige, onvertaalbare Duitse slagzin: 'Kaufen beim Spar ist Sparen beim Kauf'. Je had de Vivo, de Centra, de Sperwer en de VéGé, laatstgenoemde stond voor VErkoops GEmeenschap, in 1938 opgericht en met begin jaren zestig zo'n kleine dertigduizend aangesloten zelfstandige winkeliers in de Europese Unie. Omdat de concurrentie hevig was verzonnen ze  acties, VéGé deed dat met lucifersdoosjes beplakt met schitterend getekende antieke auto's. Als ik me goed herinner waren de tekeningen van de hand van John Knaud, die op de Haagse Thorbeckelaan woonde en ook verantwoordelijk was voor de ontwerpen van drukwerk voor de Pionier-Automobielen Club. Ik heb hem een keer gesproken, omdat we beiden niet zo tevreden waren over een miniatuur-Duesenberg van DUGU. Maar de lucifersdoosjes waren het verzamelen meer dan waard.

Ford 3

Het lijkt er verdraaid veel op dat Ford Dagenham de periode van de, laat ik ze maar de pseudo-gesproomlijnde auto's noemen, overgeslagen heeft - ze waren er trouwens in het Grootsbritse wel degelijk: de Jowett Javelin, de Standard Vanguard - want meteen na de toch wel heel vooroorlogs gemodelleerde Popular en Prefect verscheen in 1951 de Consul, die veel weg had van een verkleinde Amerikaanse Ford uit 1948. De wagen had een nieuwe 1,5 liter kopklepmotor. Het modelletje is de eerste Corgi Toys, dat zich  een geduchte concurrent van Dinky Toys zou tonen: het autootje had, en dat was nieuw, ruitjes.

 In 1951 kwam ook de Zephyr uit, net als de Consul met een zelfdragende carrosserie, maar met een zescylinder kopklepper met een inhoud van2,3 liter.

De Ford Capri, eigenlijk de Consul Capri is van later datum, hij verscheen in 1961, de verkoop viel tegen en hij had een concurrent in eigen huis, de Cortina. Oorspronkelijk was het de bedoeling de auto alleen de exporteren, maar in 1962 kwam hij ook op de Britse markt.

Ford 2

Oorspronkelijk maakten zowel de Duitse als de Britse Fordfabrieken exact hetzelfde product als het Amerikaanse moederbedrijf. De Duitse Fordfabriek in Keulen begon in 1930 met het bouwen van de A-Ford, maar tegelijkertijd werd gestart met de constructie van het model AF, dezelfde auto als de A, maar in plaats van met een viercylindermotor met een inhoud van 3285cc, een viercylindermotor met een inhoud van 2023cc. Vanaf 1925 waren er T-Fords en twee jaar later A-Fords geassembleerd in Berlijn. Ford was in Manchester  al in 1911 begonnen met de bouw van T-Fords voor de Britse markt, met het stuur rechts in plaats van links, later volgden ook hier net als in Duitsland de types A en AF. Pas in 1932, met de bouw van de fabriek in Dagenham, kwam er een echte eigen constructie de Y, die in Duitsland Köln gingen heten en daar tot 1935 in productie bleef en opgevolgd werd door de Eifel. De Britten bouwden inmiddels de Eight en de Ten en we zien duidelijk dat de auto's in de Duitsland en Engeland gaan verschillen, want de Y bleef tot 1937 in productie, maar heette van vanaf 1935 Popular en kostte de ronde som van 100 pond. (Het gat in de deur van het modelletje is een sleutelgat, het door Triang van blik vervaardigde autootje kan met een sleuteltje worden opgewonden.)

Er was ook een bestelwagenversie van de Y.

 

De naam Popular keerde in 1953 terug voor de Ford 103E, in feite een vooroorlogse Anglia met nog altijd de zijklepmotor uit 1935 met een inhoud van 1172cc. 

Deze Ford E-93-W bestelwagen dateert uit 1950, vandaag zou zo'n auto net als de Citroën Berlingo waarschijnlijk ook een personenwagenversie krijgen.

 

In Keulen rolde al sinds 1939 de Taunus van de band, gemodelleerd naar het grotere Amerikaanse voorbeeld, ook met de al genoemde 1172 zijklepmotor. De auto bleef mondjesmaat tot 1941 in productie, na de oorlog werd de bouw in november 1948 hervat en tot januari 1952 werden 62828 exemplaren geconstrueerd. Natuurlijk waren er wijzigingen, zo werd de grille veranderd en ook werden er o.a door Deutsch, Migö, Plasswilm en Wilhelm bijzondere versies van gebouwd.

Wobbe

"Kickboksers wille af fan inmago, se gane nou mikado speule."

Opgewonden standje

De heer Ozenfant mocht nog wel eens in zijn riem bijten  in een uiterste poging het feline tuig achter na te gaan wanneer hij een kat zag, Una is niet te houden, springt met vier voeten van de vloer, produceert een angstaanjagend geluid, trekt als een malloot aan de riem en is niet tot welke orde dan ook te brengen, want ze is geheel buiten zinnen en blijft zeker nog een minuut in die toestand, nadat de kat de benen genomen heeft. Inmiddels heeft ze haar etensrepertoire uitgebreid tot appel, kiwi en mandarijn. Nog heel even en ze is vegetariër.

Klederdracht 49

Wie aan Hawaiiaanse muziek denkt, denkt ogenblikkelijk aan het wat jankende geluid van een hawaiigitaar, terwijl de gitaar zo'n slordige honderdvijfig jaar geleden op Hawaii volslagen onbekend was. De trommel was het muziekinstrument. En omdat ik de muziek bij deze huladanseres zo origineel mogelijk wilde laten horen, ben ik op YouTube op zoek gegaan en waarachtig, ik vond een hulaschooltje, dat alleen trommels gebruikt. De pop is waarschijnlijk van kort voor de Tweede Wereldoorlog en is door Kimport naar de continentale Verenigde Staten gebracht.

Ford

Het is natuurlijk geen wonder dat de eerste naoorlogse auto's als twee druppels water leken op die van voor de oorlog, het nam  tijd om van oorlogs- op vredesproductie over te schakelen. Goed, het front was iets veranderd, maar in feite gaat het bij de Kopenhaagse taxi uit 1946 om een model dat ook in 1939 leverbaar was. Voorzien van de al sinds maart 1932 in productie zijnde V8-motor. Een  dijk van een machine, maar uit ervaring weet ik dat de ontsteking niet op de allerslimste plaats zat.

Merkwaardig is dat Ford Engeland ook het vooroorlogse model, dat al uit 1936 dateerde, bleef bouwen, klaarblijkelijk werd de smaak van het Briste publiek conservatiever ingeschat, want de 'Pilot' bleef tot 1951(!) in productie.

In Frankrijk had de voorlogse Matford (een samenwerking tussen Mathis en Ford) een moderner front. Aan die samenwerking kwam overigens kort voor de oorlog een eind en Ford ging op eigen benen verder als Ford Société Anonyme Française. De auto's leken als twee druppels water op die van 1939 en pas op de Parijse Salon van 1948 werd de opvolger, de 'Vedette, voorgesteld. Er was heel duidelijk gekeken naar de het inmiddels al weer bijna tien jaar oude model van het Amerikaanse moederbedrijf.

In 1953 kreeg de 'Vedette' een aangebouwde kofferbak, een luxere versie heette 'Vendome'.

Maar voor het oude model werd een nieuwe carrière gevonden, dat verscheen in 1952 als 'Abeille' een ontchroomde versie van de 'Vedette', bedoelt als werkpaard en tot met 1954 gebouwd.

Carrosseriefirma Facel construeerde sinds 1951 de 'Comète', een uiterst luxueuze coupéversie op basis van de 'Vedette', maar dat werd niet het succes waar men op gehoopt had, de auto was te duur, gebruikte te veel benzine, de topsnelheid was te laag en de ruimte achterin was beperkt.

In de Verenigde Staten was in 1948 de eerste echt nieuwe Ford verschenen, de eerste Ford met onafhankelijke voorvering en met een totaal nieuwe, zogenaamde pontoncarrosserie.

Natuurlijk zou die modelwijziging ook van invloed zijn op de Franse Fords, maar in 1954 ging Ford France samen met Simca en dus kennen we de oorspronkelijk als 'Vedette Trianon', 'Vedette Versailles' en Vedette 'Régence' bedachte Fordproducten met een Simcanaamplaat op de neus. Deze Simca 'Ariane' is een viercylinderversie van de 'Trianon', de motor kwam uit de 'Aronde'.

Maar er waren ook nog steeds Simca's leverbaar met een V8-motor, dit is een 'Chambord', een duidelijk veramerikaniseerde versie van de 'Versailles' uit  eind  jaren vijftig, de achtcylinder Simca's verdwenen in 1961 uit de catalogus.

Omrop Syklân/Omroep Ziekland

Moderne opvoeding

Frederik-Pieter en Babette hadden een hond genomen voor hun beide kinderen: Dennis-Jan en Milou. De kinderen gingen 's ochtends om acht uur naar de opvang en Grizzly, een bichon frisé zat in de bench, waar hij drie keer dagelijks uitgehaald werd door uitlaatservice 'Woefenzo'. Alleen zaterdags ging Grizzly achter in de Porsche 'Cayenne' en mocht hij een uurtje op de hei rondrennen, terwijl Frederik-Pieter op een bankje zat en wat zakelijks besprak met zijn compagnon. Het gezin ging drie per week 's avonds uit eten, meestal in dezelfde gelegenheid. Dennis-Jan en Milou prikten één vorkje stonden dan op van tafel en begonnen vervolgens rond te rennen en te krijsen, want om ze stil te krijgen, had je de andere gasten in het restaurant nodig.

Verzamelen 2

 Bovenstaande foto toont de O.M. zoals ik hem ontving. Vanmiddag heb ik hem afgebouwd: betere, zwart geschilderde wielen, twee koplampen, twee mistlampen, een zoeklicht, een achterlicht, nummer 29 op de radiateur en op de achterkant van de carrosserie, ivoorkleurige dashboardklokken, leren riem over de motorkap, dek over de achterbank grijs in plaats van zwart en een voorruit laten nummer 29 duidelijker zien zoals hij in 1925 op Le Mans zijn rondjes draaide om tenslotte op de vierde plaats te eindigen.

Klederdracht 48

Alleen al aan de vorm van het labeltje aan de pop is te zien waar ze vandaan komt: uit Australïe. Ze werd gemaakt door Sarah Midgley, in 1864 geboren in Engeland, maar als kind naar Australïe geëmigreerd, waar zij en haar zusje bevriend raakten met twee aboriginal meisjes, Widgeon en Kummera. In 1886 trouwde ze met Alfred Midgley, wiens gezondheid hem in later jaren in de steek liet, waardoor Sarah gedwongen werd voor het inkomen te zorgen. Alfred stierf in 1930 en Sarah begon daarna met het maken van haar speciale 'Budgerree' poppen, waarop ze in 1936, ze was toen 72, een patent kreeg.

Verzamelen

Uiteindelijk gaat het op dit blog natuurlijk over verzamelen.Zolang ik me kan herinneren heb ik verzameld dus het is niet zo merkwaardig dat er een lange reeks 'klederdrachten' verschijnt met  poppen uit de collectie van mijn vrouw, die ook tot het verzamelaarsgilde gerekend mag worden, aangevuld met op YouTube bijeengesprokkelde muziekjes. Muziek heb ik lang verzameld, het is minder geworden sinds ik 'De Gezamenlijke Zenders Peazens & Moddergat' achter me gelaten heb, maar Franse treinen, Haagse trams (beide op schaal 1:87) en minatuurauto's (1:43) zijn nog altijd buitengewoon aantrekkelijk. Niet dat het me heel erg interesseert wie het modelletje heeft gemaakt, dat laat ik graag over aan een ander soort fanaten. Voor mij gaat het om de echte auto. Een enkele keer koop ik op Ebay het wrak van een bouwkitje van lang geleden, haastig en slecht in elkaar geprutst, zoals dat van een O.M. (Officine Meccaniche) 'Tipo 665 Superba', een auto die in 1925 op de vierde plaats eindigde tijdens de '24 Uur van Le Mans'. Lampen en voorruit zijn verdwenen,  klokken op het dashboard niet aangegeven, kortom er ontbreekt van alles en nog wat. Ik ga op zoek naar foto's van de echte wagen en aan de hand daarvan wordt het model gerestaureerd. Er zijn mensen die zich over deze bedrijvigheid ietwat ongerust maken. Is het niet te eensporig? Ik kan hen geruststellen. Ik lees nog steeds veel en graag. Net twee biografieën gelezen ('Josef Anton, a Memoir' van Salman Rushdie en 'Marten Toonder' door Wim Hazeu) en nu liggen de twee delen van Slauerhoffs proza op de stoel naast mijn bed. Bovendien is er iedere donderdag 'De Groene Amsterdammer', deze week bijzonder aanbevolen omdat het nummer over journalistiek gaat.

Derivaat 15

De rode auto is een Morris 'Oxford Series II' uit 1954. Inn India werd dezefde auto gebouwd door Hindustan Motors onder de naam 'Landmaster'. In 1957 verscheen  de Morris 'Oxford Series III' met een iets gewijzigde carrosserie, een veranderd interieur en een sterkere motor. In India kwam in datzelfde jaar de Hindustan Motors 'Ambassador' op de markt, geheel volgens de lijnen van de 'Oxford Series III' en alhoewel er inmiddels wel het een en ander is gewijzigd, zo kreeg de 'Amby' op zeker moment een Isuzumotor, is hij nog steeds in productie en is er zelfs een aantal keren geprobeerd, overigens met matig succes, de auto in Groot-Brittannië te importeren.

Klederdracht 47

 

  

Natuurlijk is dit geen pop in klederdracht, maar toch is het land van herkomst ogenblikkelijk te herkennen: Australië. Het is een zogenaamde swagman, een seizoenarbeider,  te vergelijken met de in ons land lang geleden rondtrekkende, Duitse seizoenarbeiders. Hij draagt zijn slaapzak - de swag - op zijn rug en heeft bovendien een hoed op met touwtjes waaraan kurken om de vliegen te verjagen. De swagmen trokken tot in de jaren dertig van de vorige eeuw lopend van boerderij tot boerderij. Het woord swag had oorspronkelijk een andere betekenis: het betekende buit of gestolen goederen. De swagman wordt genoemd in het liedje 'Waltzing Mathilda'.

Derivaat 14

De meeste Europese fabrieken zorgden zelf ook voor een bestelwagenversie van hun personenauto's. Peugeot maakte behalve de bestelwagen op basis van de 202, de 202U (U van Utilitaire) met een vierkante opbouw die de bijnaam 'Paquet de Tabac' kreeg, bovenstaande auto, een pick-upversie met huif van de 202.

Natuurlijk kreeg ook de 203 een bestelvariant, deze maakt reclame voor een bekend kaasmerk.

In 1954 moet deze 203 meegereden hebben met de 'Tour de France', gestart in Amsterdam en gewonnen door Louison Bobet, de auto dateert ook uit 1954 want de benzinevulopening zit onder een dekseltje in het recherachterspatbord.

Flying Burrito Brothers 3

De eerste elpee uit 1969 van de Flying Burrito Brothers "The Gilded Place of Sin", waarop Gram Parsons (foto) (1946 - 1973), Chris Hillman (1944), Chris Ethridge (1947 - 2012) en Sneaky Pete Kleinow (1934 - 2007) staan afgebeeld en genoemd worden (van drummer Michael  Clarke (1946 - 1993) is geen sprake), opent met 'Christine's Tune' ('She is the Devil in Disguise').

Una

Lang deed het verhaal opgeld dat de mens de wolf gedomesticeerd had en dat we daaraan onze honden, die allemaal van de wolf afstammen, te danken hebben. Maar er zijn ook geleerden die zeggen dat de wolf uit opportunische motieven ons opgezocht heeft en eigenlijk geloof ik meer in die theorie. Stel dat je niet meer op jacht hoeft en dagelijks van je natje en droogje wordt voorzien, dan is dat toch een fantastische oplossing van je voedselprobleem. Waarom scharrelen vossen, beren en egels her en der in bebouwde kommen? Una blijkt veel meer dan heer Ozenfant, die nog wel eens een weggeworpen lunchpakket uit het struikgewas wist op te diepen, een opportunistische graaier van de bovenste plank: ik heb haar nu al betrapt op het eten van een mandarijn, wijngommetjes en een appel. Toch geen voedsel waaraan je bij een cairnterrier denkt.

Derivaat 13

Inkorten en verlengen zijn de onderwerpen van dit stukje over derivaten. De ingekorte versie van de Citroën DS werd in 1959 gebouwd door de hoofddealer in de de Dauphiné, André Ricou. Ook de motor werd opgevoerd zodat de wagen 200 km/u haalde. In de jaren zestig en zeventig kreeg hij volgelingen o.a. van de sportafdeling van Citroën zelf.

Deze verlengde versie komt van Tissier en was vooral bedoeld voor razendsnel vervoer van kranten tuusen Frankfurt en Parijs.

Flying Burrito Brothers 2

Het was een gezelschap dat veelvuldig van samenstelling wisselde. Eerst vertrok Chris Ethridge en komt Bernie Leadon in de band, daarna verdween Gram Parsons uit de Flying Burrito Brohers en vervolgens werd de band versterkt met Rick Roberts en nog later zien we Byron Berline, Al Perkins, Roger Bush, Kenny Wertz, Gib Guilbeau, Skip Battin, Greg Harris, Ed Ponder, Joel Scott Hill, Gene Parsons, Don Beck, Al Munde en Eric Dalton, niet allemaal teglijkertijd, maar van het oorspronkelijke gezelschap was op zeker moment niemand meer over. Maar hier is de band met Bernie Leadon (foto) in 1970. Ik herinner me dat ik met een aantal bandleden naar Haarzuilens gereden ben en dat Bernie daar slootjespringend een paar natte voeten opliep. Jaren later sprak ik in Londen een woedende Chris Hillman die zich - terecht - beklaagde over het feit dat Sneaky Pete Kleinow de naam van de band min of meer genaast had.

Flying Burrito Brothers

Gisteravond kreeg ik uit de Verenigde Staten een YouTubelink toegestuurd door Nicolette Boddy, juist ja,  dochter van de eigenaars van Amsterdams destijds meest befaamde muzikantenhotel met de vraag: "En  dat ben jij toch en niet Jan Donkers?" Ik heb het filmpje uit 1970 bekeken en inderdaad Nicolette heeft gelijk: ik ben het en niet zoals ene "larrydave' beweert Jan Donkers.

Derivaat 12

Verkoop van de Peugeot 203 startte in januari 1949 en natuurlijk begon Emile Darl'Mat, die voor de oorlog succes had geboekt met zijn versies van de 302 en 402, ook de 203 onderhanden te nemen, de auto, zowel in sedan- als cabrioletvorm, werd verlaagd en de motor kreeg twee carburateurs. Maar daar bleef het niet bij: onderstaande coupé dateert uit 1953.

Ook Alexis Constantin ging uit van een Peugeot 203, in zijn versie valt de oorspronkelijke carrosserievorm nog duidelijk te herkennen. In 1953 wisten Alexandre Constantin en Michel Arnaud  zich helaas in de '24 Heures du Mans' niet te plaatsen, hun wagen met geblazen motor en met racenummer 66 had niet de voorgeschreven 70% van de rondes van de winnaar (Jaguar C-type) afgelegd.

Klederdracht 46

Chinese poppen om als ornament neer te zetten, poppen om als kind mee te spelen, maar er is nog een derde categorie: poppen voor het poppenspel, dit is er zo eentje. Sun Wukong (孙悟空), de apenkoning, die zich kan veranderen in 72 andere gedaantes en buitengewoon sterk is, hij kan meer dan 8000 kilo optillen en is daarnaast uiterst snel: hij kan 54000 kilometer afleggen met één buiteling.

Derivaat 11

Charles Deutsch en René Bonnet hebben een groot aantal auto's gemaakt met Panhardmotoren en er is  veelvuldig mee geracet, ook op Le Mans. In 1959 deden er niet minder dan zeven D.B.'s mee aan de '24 Heures du Mans', waaronder bovenstaande barquette HBR4 met racenummer 46 gereden door René Cotton en Louis Cornet,  zij eindigden op de negende plaats. Van de 53 gestarte wagens kwamen maar 12 aan: 2 Aston Martin, 4 Ferrari's, 1 AC, 2 Lotus', 2 Panhards en 1 Saab. De andere, civielere Panhard, die overigens ook op Le Mans werd geracet, is ook een HBR4. In 1959 vielen Jacques Faucher en Gérard Leffargue in Le Mans in de 53e ronde uit.