Jean-Piere Wimille was een beroemd autocoureur, die tijdens de oorlog - er viel weinig te beleven op de racecircuits - een prachtig gestroomlijnde auto ontwierp. De bedoeling was een V6-motor met een inhoud van 1500cc te installeren, maar toen die in 1946 niet klaar was werd een Citroënmotor - bekend van de 11CV Traction Avant - achterin geplaatst. Daar gaf Citroën bij nader inzien geen toestemming voor, zodat Wimille bij Ford France aanklopte en een V8 met een inhoud van 2158cc in het tweede prototype mocht inbouwen, bovendien kreeg de ontwerper Philippe Charbonneaux gelegenheid de wagen iets comfortabeler te maken. Na de dood van Wimille, die verongelukte tijdens de training voor de Grote Prijs van Buenos-Aires in 1949, werd nog een derde prototype tentoongesteld op de Parijse Salon in 1950, maar inmiddels had de Franse Fordfabriek van het hoofdkantoor in Detroit de opdracht gekregen iedere samenwerking voor een eventuele, toekomstige Wimille-automobiel te stoppen. Hier boven
staat een model van prototype drie met een centrale chauffeursplaats.
Een soortgelijke Wimille staat in het museum Rochetailée-sur-Saône.
