Of je nu over een hausse of over een hype moest spreken wat Nederlandse shantykoren bettreft daarover was men het onder geleerden niet eens. Er was in Brabant recent een poging ondernomen om de zeemanscultuur concurrentie aan te doen door een vijftienhonderd man sterk varkenshouderskoor op te richten, maar dat was wegens gebrek aan repertoire mislukt. Toch probeerde men in die provincie een graantje mee te pikken, zo was het koppel Zwezerik Patteföhn en Alida Horkman in Moergestel bezig een aantal honden "De klok van Arnemuiden" te laten zingen, iedere hond deed op zijn beurt een blaf en door beloning en vooral veel straf zat de eerste regel er al geheid in. Patteföhn en Horkman betrokken hun honden van een puppyfarm in het Belgische Opoeteren, om precies te zijn van Cathalijne Brusseleers-Ajuin, een weduwe die, na de dood van echtgenoot, rottweilers was gaan fokken. Sommige van die honden waren mank of scheel, kortom mislukt en die werden door Patteföhn en Horkman als Bulgaarse zwerfhond op de markt gebracht, niet nadat Patteföhn één of meer winkelhaakjes in de oren had aangebracht om aan te tonen dat het leven van een zwerfhond in Bulgarije allebehalve plezierig was.
