1951

In te huren in 1951 voor onder meer begrafenissen in New Orleans: de Eureka Brass Band. Leider was trompettist Percy Humphrey (foto) -  jongste van  de muzikale Humphreybroers en kleinzoon van een van de meest bekende muziekleraren in New Orleans: James "Professor Jim" Humphrey - Percy speelde in het orkest van George Lewis, de andere trompettisten in de Eureka Brass Band waren Eddie Richardson - die eerder roem verwierf in het orkest van Kid Rena - en Willie Pajeaud, die eind jaren twintig onder meer opgetreden had in een danszaal waar de dames per dans betaald moesten worden, de ene trombonist was Albert Warner, ook bekend uit het orkest van Kid Rena en door opnamen met Bunk Johnson, de andere Charles "Sunny" Henry, oorspronkelijk een leerling van "Professor Jim" in de Eclipse Brass Band en later, sinds medio jaren dertig, in een WPA-(Works Progress Administration, een onderdeel van president Roosevelts New Deal)orkest, George Lewis was de clarinettist in de Eureka Brass Band en tevens één van New Orleans meest bekende tradionalisten, altsaxofonist Reuben Roddy had anders dan de andere leden van de band een volledig verschillende muzikale weg afgelegd, hij speelde onder meer bij Count Basie en Bennie Moten, tenorsaxonist was  Emanuel Paul, hij begon als banjospeler in een kerkorkest voordat hij in de jaren dertig de saxofoon ter hand nam, Arthur Ogle speelt de snaredrum, hij zat in de vroege jaren twintig  achter de drums van de Golden Leaf Band, Robert "Son Fewclothes" Lewis speelt de bassdrum, hij was een van de beste bassdrummers in New Orleans en manager en sousafonist van de Eureka Brass band was Joseph "Red" Clark, bovendien  verzamelde Clark muziek van de vroege "marching bands" van New Orleans. Tegen alle verwachting in geen tradioneel New Orleansstuk maar George Gershwins "Lady be good".