Oerstallinga was het tuinpad nog niet af toen de voordeur openging, Deunske wat moeizaam opgekrabbeld, had de brief en vooral de afzender bekeken en riep: "U bent geen lid van "Ús Deasnokje"!" Daar had ze gelijk in, Oerstallinga vond het maar een vreemd clubje waarvan het bestuur in handen was van één familie, maar hij had ze nu nodig dus stroop was de boodschap: "Dat weet ik, maar jullie vinden het natuurlijk net zo erg als ik dat de Hobbedobbe dreigt te verdwijnen." "De Hobbedobbe?", informeerde Deunske. "Nou, ik vind het maar een een verzamelplek van steekmuggen en anders niet, bovendien zal onze dochter Lolkje als de Hobbedobbe gedempt is daar komen te wonen!" Oerstallinga slikte en zei behalve dat het bestuur van "Ús Deasnokje" eerst maar eens zijn brief moest lezen verder niets en stapte op zijn fiets.
