Dom genoeg heb ik hem niet gevraagd hoe hij
zijn naam spelde, maar hij stelde omgekeerd de vraag ook niet. Dus hij schrijft
ongetwijfeld mijn naam ook verkeerd. Zijn naam klonk als Čalba, maar
dat zou je ook als Czalba of Tsalba kunnen schrijven. Hij zat aan het tafeltje
naast het mijne en klaagde niet zoals anderen, die ik eerder die dag sprak,
niet over de hitte, nee hij vroeg wat ik van de Duitsers vond en zonder mijn
antwoord af te wachten, uitte hij zijn onbegrip.”Altijd zo’n keurig volk,
opruimerig mag ik wel zeggen, ieder vlekje op hun blazoen wegpoetsend.” Čalba
sprak Engels maar hier gebruikte hij voor de eerste keer een beladen Duits
woord: “ausradierend”. Ik keek hem niet begrijpend aan. Waar had hij het over,
de straten waren vrij van hondenstront en met lege bierflesjes viel het ook
alleszins mee. “Als ik hier het
voor het zeggen zou hebben, zou ik iedere man van boven de twintig het dragen
van een korte broek binnen de bebouwde kom verbieden, net zoals het tonen van
tatoeages en het rondlopen in mouwloze t-shirts.” Hij gebruikte opnieuw een
Duits woord: “Schweinerei”. “Omdat
ze geen grotesk ogende uniformen à la Göring meer aantrekken, menen ze zich van onder tot boven met tatoeages te
moeten bedekken, gelukkig
tatoeëren ze ze nu zichzelf, nadat ze zich tijdens de oorlog de eerste beginselen van de
kunst hebben eigen gemaakt op anderen.” Ik vertel dat ook in Nederland wanneer
de temperatuur boven de vijfentwintig graden stijgt, het manvolk meent in kleuterdracht te moeten gaan
rond paraderen: tachtigjarigen met melkflessen die zich achter een rollator
voortbewegen. Čalba kijkt me niet begrijpend aan: ”milk bottles?” Ik maak hem
duidelijk dat ongebruinde benen in Nederland melkflessen genoemd worden. “Goed
gevonden, maar u hebt me niet verteld wat u van dat exhibitionisme vind.” Ik antwoord met een wedervraag,
want eerlijk gezegd zie ik niet in hoe hoe er een eind gemaakt kan worden aan
het dragen van mouwloze hemdjes, korte broeken en tatoeages in de openbare
ruimte: “Hoe denkt u een verbod te verwezenlijken?” “Als men in Frankrijk een burka kan verbieden, moet het toch
mogelijk zijn elders regels op te stellen, wat op straat geoorloofd is en wat
niet? Maar ik begrijp het. U komt uit
een land waar de tolerantie het wint van de ergernis.”
