Toen ik nog een jonge hond was, dat ben ik niet meer, want ik ben nu veertieneneenhalf, dacht ik dat de mensen in Frankrijk drie soorten thee dronken, wij honden houden niet van thee, maar daar gaat het nu niet om: liberthee, fraternithee en egalithee, dat laatste zou een soort rooibos zijn en dat is natuurlijk helemaal geen thee. Later dacht ik dat égalité met een type wegdek te maken had: asfalt, glad en niet zo hobbelig als kasseien. Nu weet ik dat het met gelijkheid te maken heeft. Nou daar mankeert het, ondanks het feit dat het Europese Parlement in Straatsburg staat, in Frankrijk nog al aan: het is alles mensdom wat de klok slaat, wij honden worden fors achtergesteld. Achteraf heb ik best spijt dat ik geen geel vestje had meegenomen, maar ja, dan was ik toch slechts een eenzame protestant gebleven, al geloof ik dat het mensdom onder protestant weer iets heel anders verstaat, maar jullie begrijpen hoop ik wat ik bedoel. Ze hebben het in Frankrijk nog altijd over 1789 en ze mogen wat graag de Marseillaise zingen, die trouwens in Straatsburg geschreven is, maar van enige behoorlijke gelijkstelling tussen ons honden en het mensdom is absoluut geen sprake. Dat is een schande of zoals ze daar zeggen "c'est une honte". Wonderlijk dat dat laatste woord zoveel op hond lijkt, dat kan geen toeval zijn.
Una Barquhar
