Sunbeam

Vanmiddag een uur wezen fietsen op mijn 99-jaar oude Sunbeam. Ik kocht de fiets elf jaar geleden in Zuid-Engeland in een wat verwaarloosde, maar wel rijdbare staat, want ik heb hem destijds meteen uitgeprobeerd en ben van Billingshurst naar Guilford en terug gereden. Ik wist nadat ik bij een paar deskundigen van het merk navraag had gedaan dat het een zeldzame fiets was, er waren maar zes originele zesversnellingen-Sunbeams bekend en Sunbeam was de Rolls-Royce onder de fietsen. De mijne was de zevende: twee versnellingen in het voorblad, drie in de achternaaf, aluminium velgen en een, zoals het al jarenlang bij Sunbeam gewoon was, in het frame gesoldeerde oliebadkettingkast, ooit uitgevonden door een meneer Carter (daar komt dus de naam vandaan van de oliepan van een auto). Het is een heel hoog, maar erg kort gebouwd, typisch Engels frame, waar je erg aan moet wenen, als je er niet regelmatig op rijdt. Na afloop heb ik altijd pijn in mijn schouders. (voor een vergroting: click op de foto)