Nou, dat uitlaten van Cecile zorgde voor onvoorziene problems. Ik liep as always door het bos op het fietspad, want dan worden mijn boots minder dirty, met Cecile zo'n twintig meter voor mij uit, toen vanaf het voetpad een vlerk met een of andere terrier opdook, die meteen een grote keel opzette. U kent dat wel: zo'n countertenorblafje. Ik had Celine niet aan de leash, dus die wilde meteen en terecht de kleine barking bastard te lijf. Gelukkig zijn Bastiaan en ik voor dit soort mishaps verzekerd en dat is maar goed ook, want Cecile heeft al eens een tekkel door midden gebeten. Ik weet dat je in dit soort gevallen meteen de vermoorde onschuld moet spelen en riep: "O gosh, ik laat alleen de hond van de buren even uit." "Juist daarom moet u de hond aanlijnen", zei de vlerk, die intussen zijn keffertje op de arm genomen had. Cecile trachtte hoe dan ook een poot van de terrier tussen zijn kaken te krijgen, terwijl de man mij with all means ervan trachtte te overtuigen dat ik Cecile had moeten aanlijnen. "Maar beste mijn meneertje het is niet mijn hond, ik moet er alleen vanmiddag oppassen". Ik heb Cecile snel aan de leash gedaan en ben weggestapt. Je weet maar nooit wat zo'n vent zich tegenover een lonely woman in zijn hoofd haalt.
Barbara Lebber - Beck, Blaricum
Barbara Lebber - Beck, Blaricum
