Een Unic "boulangère" uit 1924
Hoe je ze ook wilt noemen: "shooting brake", "station wagon", "break", "estate car", "stationcar" of "boulangère", ze duiken in de jaren twintig in meerdere landen op: verlengde personenwagens met een vaak houten opbouw.
Om, een voor mij, onduidelijke reden zetten de Amerikaanse fabrieken de trend om hout te gebruiken voor hun duurste, normale personenwagens na de Tweede Wereldoorlog voort. Een "woodie" hoefde niet langer een soort bestelwagen te zijn, maar een uiterst chique, vaak ook nog open, auto. Hierboven staat een Ford cabriolet uit 1946 en hieronder een Buick uit dezelfde naoorlogse periode. Het constructiesysteem bleek echter zeer kostbaar en dus werden later gebouwde auto's (zelfs de zogenaamde "station wagons") voorzien van imitatiehout: geschilderd, dan wel beplakt met plastic met een houtnerf.
Om, een voor mij, onduidelijke reden zetten de Amerikaanse fabrieken de trend om hout te gebruiken voor hun duurste, normale personenwagens na de Tweede Wereldoorlog voort. Een "woodie" hoefde niet langer een soort bestelwagen te zijn, maar een uiterst chique, vaak ook nog open, auto. Hierboven staat een Ford cabriolet uit 1946 en hieronder een Buick uit dezelfde naoorlogse periode. Het constructiesysteem bleek echter zeer kostbaar en dus werden later gebouwde auto's (zelfs de zogenaamde "station wagons") voorzien van imitatiehout: geschilderd, dan wel beplakt met plastic met een houtnerf.
