Miniatuurauto's

Merkwaardig en in feite een merk onwaardig dat tegenwoordig automobielfabrieken de makers van miniatuurauto's een rekening presenteren. De maker van een Chevroletmodelletje, zelfs al is het van een Corvette uit 1961, moet General Motors rechten betalen. Dat was lang geleden anders, autofabrikanten zagen die miniatuuractiviteiten met graagte, want het was per slot van rekening gratis reclame. Een man die gevoel voor reclame voor ziin producten tot in de toppen van zijn vingers had als André Citroën begreep, dat jong gespeeld wellicht later gereden betekende en verscheen in de jaren twintig van de vorige eeuw zelf met een aantal uitstekende schaalmodellen van zijn auto's. Maar het zou tot de jaren dertig duren voordat het verzamelen van automodellen een grote vlucht nam, natuurlijk kwam dat door Dinky Toys, zowel in het Verenigd Koninkrijk als in Frankrijk actief, en net zoals een pijnstiller een aspirientje heette, heette een automodelletje binnen de kortst mogelijke keren een Dinkytoy. Maar er waren meer fabrieken, die zich op de miniautomarkt storten: in Frankrijk Solido, in Duitsland Märklin en in de Verenigde Staten Tootsie Toys. In het begin waren de autootjes niet gemaakt naar grote voorbeelden, Dinky Toys maakte in 1934 bijvoorbeeld een "Sports Tourer" en een "Saloon", zonder dat er een precies merkplaatje aanhing. Dat veranderde spoedig.

Austin Taxi

Klaarblijkelijk wilden jeugdige kopers een miniatuur van een groot voorbeeld en dus verschenen naast een Austin taxi, een Rolls-Royce en een Daimler ook een zestal Amerikaanse auto's. Het waren wel allemaal eigentijdse auto's.

De in 1939 verschenen reeks Amerikaanse auto's, v.l.n.r. Studebaker, Oldsmobile, Buick, Lincoln, Chrysler en Packard.

Het zou nog jaren duren voordat er door miniatuurmakers in de automobielgeschiedenis zou worden gedoken. Voor zover ik heb kunnen nagaan gebeurde dat het eerst in Frankrijk, eerst door Rami, op de voet gevolgd door Minialuxe, dat zelfs een speciale reeks begon onder de naam Les Tacots. Dinky Toys waren in de eerste plaats bedoeld als speelgoed, maar de modelletjes van Rami en Minialuxe waren heel duidelijk voor verzamelaars, al viel er zeker het nodige op aan te merken: ze waren nogal grof en de kleuren deugden ook niet. Maar het was wel het begin van een hele industrie: modellen voor verzamelaars. Bovendien viel aan de onjuiste kleurstelling best wat te doen en ik heb in de loop der jaren heel wat Rami's omgeschilderd, al wordt dat door automodellenverzamelaars als een ernstige zonde gezien, maar ik verzamel dan ook geen automodellen, maar miniatuurauto's.

Omgeschilderde Rami Delaunay-Belleville