Libida

Zo stadig aan kom ik in kunde met de mensen in De Haske, zo woont aan het eind van onze straat een meisje, Libida Oegema. Ze is er een van een tweeling. Haar broer heet Libido. Toen de amtner op het gemeentehuis hun vader waarskoude dat zulks wel mocht, maar dat het niet zo wijs was, heeft die verrekkeling zijn zin toch doorgezet en nou is zijn zoon op zijn vijfentwintigste al aan de Viagra. Libida heeft nog nergens misgaan van, maar wat niet is, kan nog komen, zei ons vader. Het is met namen toch altijden oppassen. Manlieden die in 1968 vijfentwintig jaar oud waren en Adolf of Anton heetten, hadden een probleem, uitzijn als hun pake ook Adolf of Anton heette. Hookstrooks waren er in 1968 een protte pakes die Adolf of Anton geheten hadden. Als ik nou in blijde verwachting was, maar dat ben ik voor alle duidelijkens niet, dan zou ik mijn zoon geen Geert noemen en zelfs als ons vader Geert heette, zou ik dat het kind niet aandoen.

Vrouw Ymkje Sinnema - Meindertsma, De Haske