Fryslândok: De mythe fan The Labourdoodles. Nederland 2, 10.25-10.55.
Na lange jaren van radiostilte vond eind vorig jaar de reünie plaats van de Nederlandse gitaarband Homme-Sytske. Frontmannen Floris Beintema en Oege-Hein Steunebrink waren jarenlang gebrouilleerd geweest, maar vorig jaar stonden ze weer samen in de repetitieruimte. Reden daarvoor was een tribute-optreden rond de band The Labourdoodles. Niet lang daarna kondigde het tweetal een nieuwe tour door Nederland aan. Het is ironisch dat juist The Labourdoodles de beide mannen van Homme-Sytske weer bij elkaar bracht Want juist deze gitaarband uit Drogeham, waarover Omrop Fryslân nu een documentaire gemaakt heeft, viel begin jaren negentig zelfs al na één uitgebrachte plaat uiteen. Ook de beide frontmannen van The Labourdoodles waren met elkaar in onmin geraakt. Vorig jaar bracht het platenlabel Notoire Ongein een heruitgave van de elpee Geitenhaar en Moedermelk, het debuutalbum van The Labourdoodles uit 1990. In het ontstaansjaar werd deze plaat jubelend ontvangen, maar ook de heruitgave 23 jaar later is met superlatieven overladen.
Op het muziekfestival "Back to the Barn" werd het album in 2013 bovendien integraal nagespeeld. Niet door oud-bandleden van The Labourdoodles zelf, maar door als mensen Beintema en Korporaal, maar ook Kiekeboe Plasterk (oudfrontman van Flinterdun), Jellejet Klijnsma (Jetleg) en leden van de band Wybe-Tseard Samsoms Jacobs Ladder. Er houden zich dus heel veel mensen bezig met The Labourdoodles, behalve The Labourdoodles zelf. De voormalige muzikanten Gabe Asscher en Fonske Timmermans willen er niks meer mee te maken hebben, vertelt documentairemaker Knillis-Oebele Oldeberberkoop. "Ik heb ze wel gesproken, maar niet voor een camera. Het was de rode draad in hun carrière dat ze weinig van de pers moesten hebben en liever niet voor de camera kwamen. Sinds de re-issue is het helemaal voorbij. Ik kom zelf uit Drogeham, dus ik ken Gabe Asscher vrij goed. Ik heb hem behoorlijk bewerkt, maar het zit er gewoon niet meer in. Ze zijn helemaal klaar met The Labourdoodles."
Ook bij het tribute-optreden in Twijzelerheide waren de mannen de grote afwezigen, vertelt Oldeberberkoop. "Gabe Asscher zou aanvankelijk wel komen en interviews geven. Maar op het laatste moment heeft hij dat afgekapt, omdat hij toch weer het gevoel kreeg dat hij gedwongen werd door managers en platenmaatschappijen. Alleen de drummer is geweest, maar ook hij wilde niets zeggen. En dat intrigeert mij mateloos."
In de documentaire vertellen meerdere Nederlandse muzikanten hoezeer ze door The Labourdoodles beïnvloed zijn." Dat heb ik Gabe ook vaak voorgelegd. Maar dan krijg je altijd antwoorden als: "Het stelt niks voor. We hebben een paar leuke liedjes gemaakt." Moet je de recensies eens lezen, zeg ik dan. Ja, ja, ja, dat is gewéést."
Twee jaar gelden sprak Oldeberberkoop wél met Gabe Asscher voor een camera. Toen maakte hij een documentaire over boeker Stoffel Dijsselbloem, de oud-manager van The Labourdoodles. "Toen heb ik Gabe gewoon langer geïnterviewd. Dus dat gebruiken we nu wel. Eigenlijk wilde hij dat er nu ook niet in hebben. Maar ik zei tegen hem: jammer, joh."
ROTTE VALLEMA
(lees ook pagina 40 van de VPROGIDS van de komende week)
ROTTE VALLEMA
