2017

1948 XIX

Studebaker stond qua verkopen in 1948 op de negende plaats, twee plaatsen voor Hudson en vier plaatsen voor Nash, met 164753 automobielen. De Studebakers van 1947 waren ontworpen door Raymond Loewy, die voor de Tweede Wereldoorlog al had bijgedragen aan het uiterlijk  van Studebakers. Loewy werd in 1946 bijgestaan door Virgil  M. Exner, maar die was uiteindelijk zelfstandig een studio begonnen en had Loewy's ontwerp vervolgens samen met Studebakers eigen Roy Cole onder handen genomen.

Ten paleize X

Na al het muzikale geweld werd het hoog tijd voor iets rustigers en daarom betrad de befaamde Limburgse kunsjtfluiter Frans Timmermans  gekleed in een bronsgroeneikenhoutenpantalon met bretels de bühne terwijl hij het "Ave Maria" floot Er druppelden ten paleize vele tranen langs  vele wangen, de toeschouwers waren diep ontroerd ook door het begeleidend, ingetogen harpspel van Europese Commissievoorzitter Jean-Claude Juncker, die al tokkelend bovendien een broodje half-om wegwerkte. Eénmaal doordrongen  van zijn succes nam Timmermans de gelegenheid te baat om zijn bewerking van Bruce Springsteens "Born in the USA" voor het het voetlicht  te brengen als "Naat Puupke Tsjieng Bom". Het publiek was doodstil, behalve Marine Le Pen, die volgaarne niet alleen een nationalistisch Frans chanson had gehoord, maar ook boos was dat "Naat Puupke Tsjieng Bom" niet in het Frans, maar wel in het Engels werd ondertiteld. Timmermans wees haar terecht door op te merken dat fluiten, dus ook kunsjtfluiten, geen ondertiteling van node heeft. Waarop Le Pen schreeuwde: "Je ne sais pas le sens de naht puhpkè tsin boum, lambin!" Timmermans verliet het toneel met de kreet: "Je vais laisser vous sentez un petit pet", hetgeen hij beter niet had kunnen doen want zijn bronsgroeneikenhoutenpantalon nam daarna bijzonder donkerbruine herfstkleuren aan. Gelukkig stond Eva Jinek - gekleed in een uiterst koket verpleegstersuniformpje - in de coulissen met een verschoning klaar.

UNA

"Lit me be huir uv a cuttie abit thes, its ay coorse riddy 'at th' dutch red cross advises fowk hoo tae treat fowk wi' firework woonds, persons fa damage themselves shoods nae be treated at aw, fireworks ur fur idiots."

Tien jaar

Op Tweede Kerstdag bestond dit blog tien jaar: dit was destijds het eerste stukje, nadat een eerdere schrijfpoging om zeep was gebracht:

Einde

Mijn moeder had het graag, wanneer ze het had over de lagere echelons van het mensdom, over tuig van de richel, een vandaag de dag in onbruik geraakte term, maar die exact omschrijft welk addergebroed zich heeft meester gemaakt van mijn weblog: handelaren in klein vuil, meeliftend, hun sexuele aberraties in de knuist, op wat ik schreef, tekende en fotografeerde. Dat, neem het van mij aan, doet pijn: het voelt alsof een of andere etherpiraat plots met Frans Bauer dwars door een opname van Charlie Parker, die ik laat horen, fietst. Ik ga het van nu anders proberen. Ik ben er niet zeker van af mijn poging slaagt, maar alles is beter dan als handlanger te worden versleten van pornobaasjes. 

Maar er was meer, twee dagen later stonden onderstaande regels op het blog:

Demotie

Werkgever: "Philipsen, je begrijpt waarom ik je even langs laat komen?"
Philipsen: "Nou nee, niet echt."
Werkgever: "Je bent nu 60 is het niet?"
Philipsen: "Zeker, meneer Karel."
Werkgever: "En ik begrijp, dat je het allemaal niet meer zo goed bij kan sloffen?"
Philipsen: "Wat bedoelt u?"
Werkgever: "Dat je wat langzamer geworden bent, Philipsen en dat scheelt in de productie.
Nou had ik gedacht en dat doe ik om het jou wat makkelijker te maken, je wat eenvoudiger werk te geven. De boel een beetje aanvegen en zo..."
Philipsen: "Maar ik ben geen machinebankwerker geworden om de boel aan te vegen."
Werkgever: "Ja, dat weet ik, dat weet ik, maar ik denk dat je veel gelukkiger wordt als je het
wat kalmer aan kunt doen."
Philipsen: "Dat denk ik niet, meneer Karel."
Werkgever: "Dat denk ik juist wel en je begrijpt natuurlijk, dat ik je niet hetzelfde loon kan
betalen."
Philipsen: "O."
Werkgever: "Nee, dat spreekt toch van zelf. Het is voor het bedrijf en voor mij toch al moeilijk
genoeg het hoofd boven water te houden. Ik houd je in dienst omdat ik je zo waardeer."
Philipsen: "Maar als ik nu minder ga verdienen, dan krijg ik toch straks ook minder pensioen?"
Werkgever: "Zo ver is het nog niet, Philipsen, wie dan leeft, wie dan zorgt. Morgen ga je vegen
voor zeventig procent van je tot nu verdiende loon en je zult eens zien, hoe gelukkig je bent. Dag Philipsen."

Ten paleize IX

De Trumpertino's besloten hun optreden voor de pauze met  een driestemmig "Tiritomba" op alpenhoorns, waarbij een drietal heren in lederhosen,  nadat ze begonnen waren een schuhplattler te dansen poogden op het toneel te klimmen om Putin van een zelfgevlochten madelievenkransje te voorzien. Het was heel even onduidelijk wie de heren waren, maar toen ze eenmaal op de bühne stonden bleek het dat het om Thomas Bach, Lance Armstrong en Sepp Blatter ging en dat ze deel uitmaakten van de Trumpertino's-act. Er  klonk luid "bis"- en "zugabe"-geroep, maar inmiddels stond een Witrussisch Don Kozakkenkoor al  op het  toneel en had "Like a Westbankcowboy riding out on a horse in a star of david spangled rodeo" ingezet en galoppeerde Bibi Netanyahu, niet te paard maar op een muilezel, vanachter uit de zaal naar voren om zoals gewoonlijk met gesloten ogen messen en lasso's te werpen naar ieder die hem niet welgevallig was.

1948 XVIII

Om met het eind te beginnen het was eind jaren tachtig afgelopen met het in 1954 door samensmelting van Nash en Hudson ontstane merk AM - American Motors  - toen Chrysler, dat het alleen maar om te doen was de Jeepdivisie in  handen te krijgen, AMC overnam, nadat een aantal jaren Renault een forse vinger in de pap gehad had. In 1948 bordeerde ook Nash in Kenosha (Wisconsin) op vooroorlogse producten (zij het dat een achtcylinder uit het leveringspakket verdwenen was), waar pas verandering in kwam toen in dat jaar de "Airflyte" werd geïntroduceerd, weinig vleiend door het Amerikaanse publiek "the rolling bathtub" genoemd.

Hudson, ooit in de jaren twintig op de derde plaats qua best verkochte merken in de Verenigde Staten, toonde in 1948 een nieuw model de "Commodore", ook met een bijnaam, "step-down", omdat de vloer flink lager was dan de drempel. In 1948 liepen 117200 van de band, in 1949 159100.

Ten paleize VIII

Na het fantastische openingsnummer van de Trumpertino's volgden een paar  meer solistische optredens van de leden van het trio. Eerst was de beurt aan Erdoğan die, ritmisch trommelend op eigen borst, de Erdohandjive ten beste gaf, terwijl Trump en Putin het riffje "gülen-gülen-hopsasa" zongen, daarna kwam Trump met "In New York steht mein Trumphaus, eins, zwei, g'suffa, da greif ich so manches Pussy an, eins, zwei, g'suffa, da hab' ich als ein braver Mann,  eins, zwei, g'suffa, gezeigt was ich so alles machen kann, schon früh am Morgen fang ich mit twitter'n an". De beide anderen zongen steeds enthousiast "G'suffa" mee, waarop de zaal eerst werkelijk "los" ging en iedereen luidkeels "G'suffa" meeschreeuwde. Vervolgens kwam Putin aan bod, die geheel alleen een polka danste. Het paleis schudde op zijn grondvesten.

1948 XVII

De Soto, een in 1928 door Chrysler gecreëerd submerk om met Oldsmobile en Pontiac te concurreren, leverde in de jaren 1946 tot en met 1948 11600 taxi's en eindigde daarmee op de vijfde plaats van de Amerikaanse taxileveranciers. Veel verschil  was er niet  tussen de '46- en '48modellen, het wachten was op een totaal nieuwe De Soto en die kwam pas met het model 1949. In 1959 werd De Soto samengevoegd met Plymouth en in november 1960verdween de merknaam voorgoed.

 

Van 1946 tot en met 1948 was deze Plymouth Special DeLuxe wagon in productie. Er was tijdens de Tweede Wereldoorlog wel nagedacht over wat er na de oorlog moest worden geproduceerd, maar de  Plymouth Division van de Chrysler Corporation in Detroit was vanaf 1942 tot en met halverwege  1945 bezig met andere zaken. Na de overgave van Japan wist Plymouth in 1945 770 auto's te bouwen, die nagenoeg gelijk waren aan de modellen van 1942. Plymouth was net als De Soto een submerk van Chrysler, eveneens geïntroduceerd in 1928 en bedoeld als concurrent van Ford. Plymouth verdween als merknaam in 1999. 

Walter P. Chrysler, die bij Buick en Willys had gewerkt, kocht in 1923 Chalmers-Maxwell en een jaar later stond een auto,  een zescylinder met hydraulische remmen op alle wielen, met zijn naam op de grille op de weg. Op de foto een 48-er "Windsor", dat jaar verkocht Chrysler 119137 wagens. Pas in 1949 verschenen totaal nieuwe Chryslers.

Ten paleize VII

Binnen in het paleis staat het publiek na de aankondiging door Boris Johnson (zie foto) inmiddels op de stoelen wanneer de "Trumpertino's" met begeleiding van de Berchtesgadener politiekapel  "Saubere Stiefel" onder leiding van Horst Seehofer de "Gesundes Volksempfindenmarsch" inzetten, zodra de eerste tonen klinken ("Das gesunde, das gesunde, das gesunde Volksempfinden") en Trump dit keer uitdagend naar zijn eigen kruis grijpt en Putin met ontbloot bovenlijf een kozakkendansje uitvoert wordt er stevig meegeklapt en ontvouwen de AfD-Führer Björn Höcke en Alexander Gauland een spandoek met de tekst "Wir sind und bleiben das gesunde Volk". Helaas ontrekt het spandoek aan een aantal leden van het Front National en het Vlaams Belang het zicht op het  toneel zodat  er een stevig robbertje dreigt te worden gevochten, maar dat wordt opgelost door enig bij de malafide rijwielhandel aangeschaft illegaal vuurwerk af te steken, waarop de PVV-ers Fleur Agema en Dion Graus het woord illegaal horend meteen "alle illegalen het land uit" scanderen.

1948 XVI

De Amerikaanse automobielindustrie was tijdens de Tweede Wereldoorlog volledig ingeschakeld bij de productie voor het leger, zo maakte bijvoorbeeld Nash in Kenosha (Wisconsin) o.a. aanhangers voor de "Jeep". Dat de naoorlogse auto's dan ook als tweedruppels water, zij het met minieme wijzigingen, op de auto's uit 1941 leken is geen wonder. Omdat het Amerikaanse modellenjaar begon - en nog steeds begint - in de herfst van het voorgaande jaar waren de in het laatste kwartaal van 1941 geproduceerde auto's 42ers. De eerste geheel nieuwe Amerikaanse Ford, officieel de Ford 1949,  staat hierboven en  werd al in juni 1948 geïntroduceerd. Hieronder staat een Ford 1946 die als taxi in Kopenhagen reed en een Ford 1947, die als taxi dienst deed in Toronto, om duidelijk te maken hoe zeer die modellen gebaseerd waren op het vooroorlogse model heb ik daaronder een Ford uit 1940 gezet.

Toch werd er tijdens de  oorlog wel degelijk nagedacht over hoe de Fords van na de oorlog  er uit moesten zien; dat het ontwerp uiteindelijk als een duurder Fordproduct - als Mercury - het daglicht zag laat de foto hier onder zien, maar ook de Franse Ford - de "Vedette" - ontleende lijnen aan wat de ontwerpstudio in Detroit tijdens de oorlog bedacht.

Ten paleize VI

Er was even sprake van geweest dat de feestelijke bijeenkomst ten paleize door de Nederlandse televisie zou worden uitgezonden, omdat het de vergelijking met het circus van Monte Carlo ruimschoots kon doorstaan, maar de zendercoördinator van NPO 3 had er opgestaan dat het programma "Spuiten en Slikken" coûte que coûte moest worden uitgezonden, hij had trouwens die Franse woorden niet gebruikt, maar iets met shit en fuck.

Het programma ten paleize klonk als een klok ook omdat  er straalverbindingen waren met verschillende medewerkers die niet ten paleize aanwezig konden zijn, omdat zij elders engagementen hadden. Niet dat die straalverbinding steeds een succes was, want in plaats van Geert Wilders die met Frauke Petry met groot succes in Kulturcafé "Himmler" in Pinkelshagen (Mecklenburg-Vorpommern) optrad, verscheen een aantal van zijn beveiligers als dubbelmannenkwartet in beeld, terwijl het "Heidewitzka" kweelde. Uit Londen was Boris Johnson overgevlogen die met verve de rol van spreekstalmeester op zich had genomen en op de melodie van het aloude succesnummer "Ice Cream" van Chris Barber "Brexit, Brexit, everybody loves Brexit" zong. Maar het grootste en te verwachten succes was uiteraard weggelegd voor de "Trumpertino's", die onder luid gejuich van de genodigden het podium beklommen, terwijl ze hun meest recente, in het Engels vertaalde hit: "The flags high, the rows tightly closed" ten beste gaven. Voordat ze het paleis bereikten waren ze door een juichende menigte uit hun Hummerlimousine gehaald en op de  schouders de trappen opgedragen. Helaas waren in het gedrang vier bejaarden met hun rollators vertrapt, maar de "Trumpertino's" hadden ogenblikkelijk opdracht gegeven een viertal nieuwe rollators te laten aanrukken, hetgeen weer zorgde voor luid hoezeegeroep van  het rond het paleis verzamelde volk.

1948 XV

In 1948 werd Rovers "Land-Rover" geïntroduceerd op de Amsterdamse RAI en vanaf juli  dat jaar was de vierwielaangedreven auto, met een 1595cc-motor, die eveneens in de "Sixty" zat, leverbaar. De koplampen zaten in tegenstelling tot latere modellen  in de grille en niet in de spatschermen. Bovenstaand modelletje komt van de Franse fabrikant Norev, het is van plastic, heeft vensters en opengaande deuren. Of dat laatste een gelukkige vondst is bij miniatuurauto's is discutabel, want speelgoed is goed om mee te spelen en veel van de autootjes raakten in de kortste keren hun deuren kwijt. De Dinky Toys Rolls-Royce "Silver Wraith" had geen deuren, de Japanse "Silver Wraith" van K.K. Sakura had ze wel, ze waren uiterst moeizaam te openen en dashbord en stuur zaten op de plaats waar normalerwijze knieën van  chauffeur en passagier horen. (zie foto's onder)

Koffie verkeerd XX

't Woch nô stchaks toch echt gesellig in de Tweede Kamech want dech komp alweech 'n nieuwe pachtè bè. Soas ik al eechdech foochspelduh sittuh dech folgende jaach apchil 150 fechschillenduh pachtèën in 't pachlement, waachondech naach ik mag hopuh mèn pechsoontje, want waachom ik niet en dat dat wèffie fan Simons wel, dus mensuh as je in maacht in 't stemhokkie staat, denkt an mèn en kiest mèn want ik ken heel feel fooch jullie betekenuh,  bovendien bent ik als eniguh tegen de pchinsuhmachè en ik weet  waach ik 't ovech hebt, want ik hebt nog met Fchank  Giltay geknikkechd en toen deugduh hè ook al niet met sèn klèën knikkechs klène kindechen hun pchattige glazuh steuituchs aftchoggeluh. Pchaat mèn dech niet fan, bcheek mèn de bek niet opuh! Nô weet ik wel Giltay  staat niet kandidaat fooch de Tweede Kamech, maach 't sô so maach kennuh  gebeuchuh en dat gaat jullie dan flink sentuh kostuh, want  meneech kèkt niet op 'n sjampanjeontbètje op andechmans kosten meech of minduch. Dus wees fechstandig kiest mèn.

Arnoud-Gijs van den Heuvel, Den Haag.

1948 XIV

In 1938 kwam het Britse automerk Riley in financiële problemen en werd het overgenomen door Nuffield (Morris). Er was voor de oorlog  keuze uit twee motoren: een viercylinder met een inhoud van anderhalve en een viercylinder van tweeëneenhalve liter, diezelfde motoren kregen ook plaats in de naoorlogse Rileys. In september 1945 verscheen de anderhalve liter "RMA", iets meer dan een jaar later de tweeëneenhalve liter "RMB". Doordat het dak met stof bekleed was leken beide auto's op een cabriolet, maar dat was schijn, beide wagens oogden identiek, al was de "RMB" iets langer, de radiateurbadge toonde het verschil, die van de "RMB" was lichtblauw, die van de "RMA" donkerblauw. In maart 1948 verscheen een driezits cabriolet op basis van de "RMB", de "RMC", oorspronkelijk was die auto alleen bedoeld voor export.

Una

spin, dreydl, spin

Ten paleize 5

Omdat het u waarschijnlijk duizelt wat de familiebetrekkingen
ten paleize betreft, heb ik even een stamboomoverzichtje gemaakt.

Zoals u zult opmerken is er sprake van een tweetal Frauke Petry's, Frauke 1 en Frauke 2, in feite gaat het slechts om één Frauke, die zowel met Floris Petry als met de bekende bugle- en ukelespeler Nigel Farage is gehuwd, Farage, die bovendien een fish & chipsrestaurant heeft in Budapest, waar hij, naast ex-pats, veel Jobbikleden onder zijn clientèle heeft.  Analiansslagwerker Avigdor Lieberman staat in het restaurant - uiteraard - incognito achter de frituur. Meestentijds zijn Farage en Lieberman echter te vinden ten paleize van Herodes en wordt het restaurant uitgebaat door de heren Tunahan Kuzu en Selçuk Özturk, beiden groot liefhebber van de zang van André Hazes, die ze zelf ook volgaarne vertolken tijdens het nieuwjordaanfestival in Nieuw-Amsterdam (Drenthe).

1948 XIII

Ongetwijfeld roept een beetje autokenner  bij het zien van bovenstaande foto: "Ha, een Jaguar" en dan  heeft hij/zij niet ongelijk, al heette alleen het model, toen de wagen in 1936 werd geïntroduceerd,  "Jaguar", want de fabriek in Coventry noemde zich tot 1945 S.S. Cars Ltd. S.S. sloeg op Swallow Sidecars, de heren Lyons en Walmsley waren namelijk met de bouw van zijspannen voor motorfietsen  in 1921 begonnen, zes jaar later gevolgd door sportief ogende carrosserieën op Austins en andere kleinere auto's, waaronder Swift  en Standard. Een wagen van laatstgenoemd merk was ook de basis voor de eerste S.S. in 1932. De "Jaguar" had eveneens een Standardzescylindermotor van 2,7 liter, al was er wel het een en ander aan verbouwd. In 1945 veranderde de fabriek de naam van S.S. Cars Ltd. in Jaguar Cars Ltd. en in 1948 was bovenstaand model in productie met een 2,7 en een 3,5 liter motor.

Ten paleize 4

Nu vraagt u zich wellicht terecht af waar Herodes' liefhebberij in Duits/Oostenrijkse folkloristische blaasmuziek vandaan komt. Er is een  simpele verklaring voor: Richard Wagners echtgenote Cosima had een tweelingzusje Aukje - dus ook een dochter van Liszt - zij was Herodes' moeder, wie zijn vader was, doet er hier op dit ogenblik even niet toe. Duitse muziek, zij het van gans andere orde, werd Herodes dus met de paplepel ingegoten. Een jonger zusje van Cosima en Aukje, Heidelore trouwde met Hermann Göring, die we reeds eerder ontmoetten als anale tubaspeler in "The Analians". Ook dit uitzonderlijke instrument vraagt enige toelichting; oorspronkelijk speelde Göring namelijk bombardon, maar door een noodlottig ongeval  raakte hij zijn embouchure kwijt. Na een lange lijdensweg en veelvuldig  oefenen is Göring nu baspetomaan in "The Analians". Uit het huwelijk van Göring en Heidelore werd Heinrich-Manfred geboren, die als volontair vijfde klasse naar Nederlands-Indië ging  en onder Van Heutsz de Atjehers wel eens mores zou leren, zijn dochter Ermentraud werd de bet-overgrootmoeder van Geert Wilders, die kennen we natuurlijk allemaal en hij behoeft dus geen verder toelichting.

1948 XII

Ford had voor de Tweede Wereldoorlog allesbehalve een enkelvoudige modellenpolitiek in Europa: in Frankrijk opereerde het samen met Mathis onder de naam Matford, dat geen kleine auto's leverde, in Duitsland kwam in 1939 naast de Ford V8 en "Eifel" de "Taunus" op de markt, die in 1948 opnieuw  - met kleine wijzigingen - leverbaar werd en in Engeland was dat jaar naast de kleinere  "Anglia", "Perfect" de "Pilot" te koop, een nauwelijks gewijzigd vooroorlogs model dat oorspronkelijk met een  kleine en een grote V8 in  de catalogus stond, maar uiteindelijk alleen met de grotere motor werd aangeboden. Terwijl in Frankrijk op de Parijse Salon met de "Vedette" (maar nu onder eigen naam: Ford France") een modernogende wagen werd geïntroduceerd bleef Ford U.K. tot 1951 de "Pilot" (zie foto boven) fabriceren. 

"Vedette"

Angela

Bondskanselier Angela Merkel kort nadat ze zich tegen de bekende messentrekker Geert Wilders had verweerd.

Huis ten Bosch

Huis ten Bosch ligt behalve in Den Haag ook in Japan, 't is daar een themapark in de buurt van Nagasaki met Nederlandse huizen langs Nederlandse grachten en een bijna even grote Dom als die in Utrecht. Er is een hotel.  Dat hotel heet Bloemendaal en dat hotel, heeft jawel, een chuurinjyo, een fietsenstalling!

REO

Over REO bestaan net zo'n aardige anecdote als over Horch. August Horch, in 1909 als directeur aan de kant gezet bij de door hem opgerichte fabriek, begon in 1910 een nieuwe firma onder de naam  Audi op raad van  zijn zoon, die in de achterkamer van de ouderlijke woning zijn lessen Latijn zat te maken, Ransom Eli Olds, die in 1891 zijn eerste auto had gebouwd en faam kreeg met de  constructie van 's werelds eerste "mass-production automobile", de "Curved Dash Runabout", kreeg problemen met de aandeelhouders van Oldsmobile, zodat hij het bedrijf in 1904 verliet en REO (Ransom Eli  Olds) oprichtte. Op de foto een recent door mijn oudste zoon in Japan gefotografeerde REO-brandweerwagen uit 1930 of begin 1931. REO bouwde tot 1936 ook personenwagens. De kleine vrachtwagen van het merk, de "Speedwagon" zorgde ook voor de naam van een Amerikaanse rockband.

Ten paleize 3

Nee, het  leed geen twijfel Herodes was dol op zuidduitse en tiroler klanken en er ging vrijwel geen dag voorbij dat "The Analians" niet tot laat in de  avond voor buitengewoon prettig amusement zorgden. Het orkestje raakte echter zoveel gevraagd, met name door de zogenaamde folkloreuitzendingen van de Duitse  regionale televisie in Mecklenburg-Vorpommern, waar met name de duetten van Geert Wilders en Frauke Petry zeer hoog scoorden, dat Herodes met de feestdagen, zoals kerstmis, op zoek moest naar vervanging  van zijn huisorkest en het lukte hem  met behulp van het impresariaat AdF (Alles durch Freude)  het wereldberoemde trio de Trumpertino's voor drie dagen te engageren: op 24, 25 en 26 december zouden niet alleen hun mondharmonica's klinken, maar ook hun alpenhoorns, terwijl het drietal bovendien fantastisch kon jodelen. Er was een fors bedrag aan gage mee gemoeid, maar kerstmis mocht wat kosten, dacht Herodes, terwijl hij zijn zonnebril opzette, want hij verdroeg eind december altijd weinig licht.

De Trumpertino's

1948 XI

Er zijn zeker elf autofabrieken geweest met de naam Standard, bijna allemaal in de Verenigde Staten, op drie na: er was er één in Italië, één in Duitsland (de fabriek waar het door Josef Ganz geconcipieerde autootje gebouwd werd, een ontwerp dat vervolgens door Porsche gestolen werd en als basis voor de KDF/Volkswagen diende) en één in England, in Coventry. Het Engelse merk, opgericht in 1903, was niet alleen bekend door de eigen auto's maar leverde in de jaren dertig ook de motoren voor Jaguar en van 1939 tot 1950 een speciale krachtbron voor Morgan. Kort na de Tweede Wereldoorlog had Standard drie auto's in  de aanbieding: de "Eight", de "Twelve" en de "Fourteen". Eind 1947 schakelde men over op de levering van één enkel model, de "Vanguard", met een 2,1 liter kopklepmotor, die ook een plaats vond de Fergusontractor, de Triumph TR-serie en de Morgan "Plus-Four". De "Vanguard" was een enorm succes, bijna alle wagens werden geëxporteerd en werd in België door Imperia zelfs in licentie gebouwd

Ten paleize 2

Voor de buikdansmuziek ten paleize werden sinds jaar en dag tirolerklanken voortgebracht door een ongekleed blaaskwintet onder leiding van Hermann Göring, die anale tuba speelde, waaraan het orkestje zijn naam "The  Analians" ontleend had, terwijl de andere  blote muzikanten Antonio Salazar, trompet; Jörg Haider en Nigel Farage, bugle, Geert Wilders, blokfluit en Avigdor Lieberman, slagwerk waren. Geert Wilders zong ook, altijd in accentloos, vooroorlogs Duits, zijn meest geliefde lied dat hij  bijzonder graag voordroeg met gastzangeres Frauke Petry - gekleed in een te heet gewassen dirndl - was "Die Liechtensteiner Polka":

"Das ist die Liech-ten-stei-ner Pol-ka mein Schatz!
Polka mein Schatz! Pol-ka mein Schatz!
Da, bleibt doch kein Liech-ten-stei-ner auf sei-nem Platz!
Auf sei-nem Platz mein Schatz!
Man kann beim Schie-ben, Schie-ben, Schie-ben
Sich in bei-de Au-gen seh'n.
Man muss sich lie-ben, lie-ben, lie-ben,
Und die lie-be, die ist schon!
Oh ja, so ei-ne Liech-ten-stei-ner Pol-ka die hat's;
Die macht Rabatz, mein Schatz! "

Herodes sloeg zich bij die klanken altijd op zijn dijen van plezier, alhoewel hij liever het zitvlak van Theresa Mays leren pantalon  had  beklopt, maar zij, danste, zoals we eerder reeds melden, paal.

1948 X

De Jowett "Javelin" aangekondigd in 1946 en in  behoorlijke aantallen geproduceerd in het volgende jaar, bleef in 1948 in productie. Eigenlijk geen wonder, want het was in feite de meest moderne wagen van de Britse automobielindustrie, hij kwam uit Bradford in Yorkshire, waar Benjamin en William Jowett in 1906 hun eerste auto geintroduceerd hadden. Niet dat er voor de Eerste Wereldoorlog sprake was van een  massale productie, pas daarna, vanaf 1919 ging het bergopwaarts. In de jaren dertig waren Jowetts met een twee- en een viercylinder, beide boxermotors, leverbaar. Na de Tweede Wereldoorlog werd eerst alleen de "Javelin" met viercylinderkopklepperboxer met een inhoud van 1486cc en twee Zenithcarburateurs gebouwd,  een moderne auto met voor en achter onafhankelijke vering, een gestroomlijnde carrosserie, een topsnelheid van net geen 130 km/u. en plaats voor zes personen. 

Ten paleize

Herodes legde zijn accordeonnetje weg, nadat hij, samen met Philips II op zingende zaag. "Uren, dagen, maanden, jaren, vlieden als een schaduw heen" had gespeeld. Het had wat vals geklonken, maar dat kwam door Philips II 's nervositeit, die had eigenlijk liever "Waar de blanke top der duinen" laten horen, maar zoals gewoonlijk had Herodes zijn zin doorgezet, want hij had, zo vond hij, de oudste rechten. De verwarming ten paleize was flink opgestookt, alhoewel grootvizier Rolly, ridder van  Rappard  dikwijls had waarschuwd voor de door Nuon begrootte stookkosten en hij meermalen  adviseerde van energieleverancier te veranderen, had Herodes, die aandelen had in Vattenfall, het moederbedrijf  van Nuon, geroepen dat hij door de verwarming op vijfentwintig graden te zetten, er zowel letter- als figuurlijk warmpjes bij wilde zitten. Bovendien was zo'n aangename temperatuur noodzakelijk om de hofdames Theresa May, Neelie Kroes en Stijntje van Dotterum tot Valkenswaard hun buikdansje op de juiste wijze te laten uitvoeren, want als de temperatuur, al was het maar één graad, zakte dan raakte met name Neelie de draad kwijt en en begon ze met een woeste uitvoering van de "Driekusman", terwijl Stijntje "Zeg ken jij de muzelman?" aanhief. De enige die geen problemen bij een lagere temperatuur had was Theresa May, die met een leren pantalon van net geen duizend pond, een koket paaldansje uitvoerde om een paleispilaar.

1948 IX

De Britse automobielindustrie was - anders dan vandaag - in 1948 nog in volle glorie aanwezig. Net als elders was de bouw van nieuwe wagens uitgesteld, want de fabrieken waren volledig ingeschakeld bij hetgeen wat voor de oorlogsvoering noodzakelijk was. De totale Britse autoproductie bedroeg in 1948 330.000 exemplaren, waarvan tweederde werden geëxporteerd. Niet alles was nieuw, de Ford "Pilot", geïntroduceerd in 1947 leek als twee druppels water op de de 22HP van 1936 en zou nog tot 1951 in productie blijven. Austin kwam met de A40: de tweedeurs "Dorset" en de vierdeurs "Devon". Laatstgenoemde was een exportsucces, zevenenzeventig procent van de productie ging naar het buitenland en zorgde voor de felbegeerde deviezen. Hieronder de "Devon".

 

KERSTNACHT

Het was drie uur, niet ’s middags, maar ’s ochtends toen de kleine Krootje haar oogjes opendeed in het schamele bedje op de intens koude vliering van een armoedig landarbeidersstulpje in Fochteloo. Haar vader en moeder Harm en Stobbeltje Koker hadden haar de avond tevoren tijdens het zingen van "Hoe leit dit kindeke"-  goed ingepakt - te ruste gelegd. De herdertjes lagen net over de grens in Drente in het veld,  helaas hadden de herders: Luppe, Minze en Egge tijdens het tellen van de schapen ruzie gekregen en lag Luppe met gekloofde schedel op zijn  buik  op de koude grond met een driekwart geledigde kruik citroenjenever naast zich. Minze en Egge waren net van plan hun illegale vuurwerk af  te steken, toen aan de horizon vanuit de richting Oost-Stellingwerf een engel verscheen, bij nader inzien bleek  het Krootje, die na het openen van haar oogjes, deze op aarde voorgoed gesloten had, maar op weg naar de hemel ze weer wijd opende en beide handen uitstrekte naar Luppe die meteen, voornamelijk vanwege acute alcoholvergiftiging, het tijdelijke voor het eeuwige verwisselde. “Dat moet ons weer 'ebeur’n”,  mompelde Egge, die net van een ooi met de naam Itske afstapte. “Zal je ’n keer kerstemis vier’n, gaat Luppe de piep uut”. “Maar oe hebt daar flink aan biedroag’n”, zei Minze, “eerstens heb oe de jenever ‘ekocht en daarna heb oe ‘m de schedel ‘ekloofd omdat oe 68 skapen ‘eteld had en hij 69.” “’t Was altied donderen met Luppe”, zei Egge, zijn gulp dichtknopend. “Fient oe dat gek dan? Luppe kwam uut Donderen”, zei  Minze, terwijl hij de eerste superzevenklapper aanstak, waarna de schapen “Daar is uit ’s werelds duist’re wolken” aanhieven. De schapen waren nauwelijks uitgezongen of er klonk blaasmuziek. "Hemelse hoorns, halléhalléluja", riep Minze en zonk, de handen ten hemel geheven, door de  knieën. "Welnee man, dat is oe gettoblater", zei Egge. "Gettoblaatster", verbeterde Minze, terwijl hij een takje uitgebloeide struikhei van zijn broek sloeg. En inderdaad bleek het een nachtprogramma van de Evangelische Omroep op NPO3FM met een live-uitzending vanuit Ulrum met medewerking van het christelijk-gereformeerde fanfarecorps "Soli Deo Gloria". “Wilt oe nog een slokkien?”, vroeg Egge, die de bijna lege citroenjeneverfles naast het levenloze lichaam van Luppe had opgeraapt en voorzichtig een klein slokje nam. “Nou loat’n we dat maar doen, want ’s toch koalder dan dat ik docht” en Minze nam een forse teug. “Niet zoa hastig”, zei Egge, terwijl “Soli Deo Gloria” “Nu zijt wellecome” inzette.

“Helemoal niks te wellekoam'n”, zei Minze, “want wat doen’n we met ’t liek van Luppe, doar bint we moai klaar met."

“We kunt ‘m hier begraav’n”, stelde Egge voor. 

“En dan, en dan… want se goan ons zeker bevraag’n woar der blieve’n is en hebt oe dan ’n antwoard?”

“Joa,  oe hebt geliek , dat kunt we beter niet doen’n. Moar as oe de kwat nou ’s ophoald, dan sette we ’m doarop en  binn’n ’t gaspedoal vast en laten ‘m wegriden en dan riedt ‘r teugen ’n boam en soademietert ‘r der af”, zei Egge. “Liekt ’t of ‘r ’n ongeluk  heb ‘ehad.”

 “Soli Deo Gloria” begeleidde op dat ogenblik het Houtigehaagster dubbelmannenkwartet "De Goede Zaaier" - dat op niet religieuze bijeenkomsten optrad als shantykoor "De Bamzaaiers" - en net  “'k Hoor de eng'len zingen o, zo lief en teer” had ingezet. “Kling-klang, kling-klang, kling-klang, kindeke zo rein, laat mijn hartje, lieve Heer uw need’rig  kribje zijn”, klonk het uit de ghettoblaster. 

“Dat is ’n pracht van ’n idee. Ik gaat geliek de kwat ophoalen, as oe ‘m dan alvast rechtop set", zei Minze. Terwijl in tal van kerstverhalen op dit moment één enk’le, held're ster aan de hemel verschijnt, de zogenaamde ster van Bethlehem, bleef het op de Drentse hei aardeduister, zodat Minze grote problemen had bij het zoeken naar de quad en eenmaal gevonden moest hij vaststellen dat Luppe, ondanks zijn belofte, de verlichting van het voertuig te controleren, vergeten had deze na te kijken. Omdat het weinig zin had een dode te vervloeken startte Minze de motor en vond de terugtocht eveneens in het aardeduister plaats. Hij zette meteen de sokken erin en dat kwam hem duur te staan want de quad ramde tegen een forse boom en Minze legde het loodje.

Egge, die inmiddels Luppes lijk had opgehesen, hoorde de klap, liet het lichaam vallen en begaf zich op weg in de richting  van  het geluid, op de voet gevolgd door negenenzestig schapen met Itske vooraan. Egge overzag het slagveld en mompelde: “Twee doad’n, ’t kan weer niet op, wa' moet ik doen, wa' moet ik doen?” Itske, die enige kennis had van bebaard volk (behalve van Jan, Piet, Joris en Corneel, want die zaten in De Bamzaaiers uit Houtigehage) blaatte: "'t Is ‘n terroristische daad Egge, allemaal ’n  snackbar, allemaal ’n snackbar.” “Dat is ’t  Itske, oe hebt geliek, alhoemoal snackbar”. Uit de ghettoblaster klonk: “Laat de citer slaan, blaast de fluiten aan, laat de bel, laat de trom, laat de beltrom horen: Christus is geboren.”

 

1948 VIII

De cabriolet verdween na de oorlog uit het leveringspakket van Citroën, een "Onze"-cabriolet uit 1952 is een falsificatie met als basis een - soms in Vietnam - verzaagde sedan. Toch zijn er wel degelijk open tweezits Citroën Traction Avants, maar dan komen ze bijvoorbeeld van de gister al  genoemde Ets. Esclassan als "Splendilux", alhoewel de verbouwing ook heel goed op basis van een originele vooroorlogse Citroën Traction Avant kon plaats vinden (foto boven). Esclassan was overigens niet de enige die de Traction Avant van een ander uiterlijk voorzag, ook Renard & Bec grepen, zij het ietwat rigoureuzer, in (foto onder). Of het met die wel heel bolle spatborden fraaier werd, is de vraag.

KRAAI

Vrijdag j.l. was ik op, wat zo fraai heet, de Zuidas van Amsterdam. Ik liep langs een in aanbouw zijn bouwwerk, het heette NOMA, uit de borden er omheen kwam ik te weten wat dat betekende: North of Mahler, gekker kan het niet: omdat het gebouw noordelijk van de Mahlerlaan ligt heet het NOMA. Ik werd geschaduwd door een kraai, die stopte als ik stopte en de andere kant uitkeek wanneer ik naar hem keek, dat deed hij ook toen ik mijn fototoestel pakte.

1948 VII

Citroëns "Traction Avant" bleef na de Tweede Wereldoorlog nog een flink aantal jatren in productie, maar wie een wat gewijzigde carrosserie wilde kon terecht bij een aantal firma's, waaronder de Etablissements Esclassan in Boulogne-sur-Seine, die onder de naam Splendilux de wagen flink onderhanden namen: de grille werd gewijzigd, de spatborden - met de koplampen daarin opgenomen -  kregen een andere vorm en de wagen kreeg een heuse koffer

FRIES NIEUWS

Hoe was het ook alweer, wie noteerden Engelse volksverhalen in de negentiende eeuw, hoe kon ik 't vergeten? Gelukkig punt Lemmer me bij, want daar vindt momenteel een Dickensfestival plaats, waarbij onder andere de sage van de Rattenvanger van Lemmer wordt verteld, natuurlijk naar analogie van de Rattenvanger van Slough, geschreven door de gebroeders James and William Dickens. De bekende Britse schrijver Gunner Grass heeft een boek aan de broers gewijd: "De woorden van Dickens".

Koffie verkeerd XIX

Ik kent mèn  natuuchluk wel kwaad blèwuh makuh, maar dat hebt wènig sin, gistechavond bèfoochbeeld kèkt ik naach die jonguh fan Pôw en daacho sit die klène knèttech fan de VNL weech te auchechuh owech sèn pachtè die ons allemaal feel hèl en segen bchenguh sal (wat je kent fechetuh) allemaal gchatis cheklame fooch die knèttech met se maffe bchilletje, woch ik euitgenodigd, dooch die jonguh fan Pôw? Dat kent je fechetuh, 't is altèd 't selfduh kluppie dat anscheuift. 'n Eenfoudige Nedechlandech, diet 't goede met iedecheen fooch hebt soas mèn komp duch niet an te pas. Is 't 'n wonduch dat de mensuh soa ontefchedeuh sèn en je dat fan hun smoeluh af kent  lesuh?

Arnoud-Gijs van den Heuvel, Den Haag

Gatsonides

Het door hem opgerichte bedrijf bestaat nog steeds en houdt zich onder andere bezig met de fabricage van apparatuur die hardrijders in het hedendaagse verkeer niet bijster blij maakt: Maus Gatsonides (1911-1998), één van de heel weinige Nederlanders met internationaal succes in de autosport en daarnaast iemand die - eigenzinnig - een paar bijzondere auto's op  de weg heeft gezet. Daar was eerst "Kwik", een auto met een Mercurymotor. In 1948 verscheen de "Gatford", die vanwege bezwaren van Ford France omgedoopt werd in Gatso 4000, ook met een Mercurymotor en tenslotte was er "Platje" met een Fiat 1500 in het vooronder. De Gatso 4000 (4000 is op 100cc na, de cylinderinhoud van een Mercurymotor) staat hierboven voor een tweetal andere auto's, die Gatsonides op Le Mans reed. Hieronder staat de Aero "Minor",  gebouwd door een Tsjechoslowaakse vliegtuigfabriek vooraan, Maus Gatsonides reed de wagen samen met Henk Hoogeveen naar de eerste plaats in de klasse tot 750 cc in 1951. De maker van het modelletje van de auto, dat in kitvorm verscheen, veronderstelde dat Gatsonides een Belg was en gaf  de bouwer het idee dat de wagen in de racekleur van België - geel - moest worden gebouwd. Ik heb daar over gecorrespondeerd maar dat bleek zonder  enige zin., ook omdat het verhaal over de deelname van Gatsonides & Hoogeveen lastig te ontwarren bleek: de Tsjechoslowaakse fabrieksrijders mochten  om de één of ander reden hun  land niet uit en dus werd naarstig gezocht naar een  paar invallers, dat werd het duo Gatsonides/Hoogeveen. Het leek mij sterk dat de wagen op de valreep in de Nederlandse racekleur - oranje - werd gespoten, geel kwam helmaal niet in overweging, maar wat was de kleur dan wel? Ik vond, na mijn neus gestoten te hebben bij de vaderlandse automobilistenorganisatie KNAC, uiteindelijk een duidelijke zwart/wit-foto op de website van een Amerikaanse universiteit(!) en concludeerde daarna dat de meest logische oplossing moest zijn dat de auto in  Le Mans in de Tsjechoslowaakse kleuren (wit met een rode onderhelft) reed met de kleuren van de Nederlandse vlag op de motorkap.

 De auto achter de Aero "Minor" is wel degelijk oranje, het is de wagen waarmee Maus Gatsonides een jaar later, dit keer met Hogo van Zuylen Nijevelt acte de présence gaf in Le Mans: een Jowett "Jupiter R1", die wegens motorpech uitviel.

Ottemubbiel

eindelijk:

het ultieme voertuig voor Barbie & Ken

Pettekens

Hedenochtend ontving ik een missive van mijn goede vriend Caspar van den Kreukelijns te Utrecht, jarenlang medewerker van het verenigingsorgaan van boswachters "De Botte Bijl", zijn  zoon Frederik-Gompert politieagent te Wanneperveen had hem telefonisch gemeld dat met ingang van 1 januari a.s  agenten het onlangs verworven honkbalpetteken omgekeerd op het hoofd dienen te dragen om zo meer thuis te geraken tussen - zeg maar - het gewone volk. Een fantastisch idee want hoe minder een agent gezag uitstraalt deste beter, dat geel-zwarte pretpak - in vergelijking met het sombere donkerblauw van weleer - is al een hele verbetering en eigenlijk  zouden de spoorwegen daar ook eens naar moeten kijken, want een rood honkbalpetteken voor een controleur op de trein is eigenlijk volstrekt onvoldoende om tussen de passagiers op te gaan en er zou te Utrecht ten burele van de Nederlandse Spoorwegen toch  eens moeten worden nagedacht over een ietwat frivoler costuum voor de dames en heren conducteurs, de kleuren oranje en paars lijken mij een bijzonder goed idee.

Drs. Barend-Otto ter Vloot, Steenwijkerwold.
p.s. er schijnt enig misverstand te zijn aangaande uitspraak van het woord petteken, dat moet pettukkun zijn.

Matje

Het zijn sombere tijden en 2017 wordt nog aanzienlijk somberder ondanks de nieuwsjaarkaarten met de beste wensen die u gaat versturen. Rodrigo Duterte, ik geef toe iets verder van uw bed dan menig andere aanhanger van het populisme,  dat in de jaren dertig trouwens gesundes Volksempfinden heette, is een onsmakelijk man die roept dat wanneer Hitler 3.000.000 Joden kon vermoorden hij, als president van de Philipijnen,  af kan rekenen met hetzelfde aantal drugverslaafden in zijn land. Het genoemde aantal is fout, maar erger is dat Duterte door de nazi's vermoorde Joden met drugsverslaafden vergelijkt. Hebben we onze minister  van Buitenlandse Zaken de Philipijnse ambassadeur al op het matje zien roepen?

Saoutchik 3

Talbot had eind jaren veertig, begin jaren vijftig nogal wat types auto in de aanbieding, want behalve fraaie sportieve voitures, waren er ook echte racewagens, zoals de T-26 C met de fameuze zescylinderviereneenhalve liter motor, terwijl Saoutchik op basis van een Talbotonderstel voor de Franse president Vincent Auriol een speciale vier-onder-de-kap leverde. De wagen was zwart, een blauwe, identieke versie ging naar de bey van Tunis en een gesloten gepantserde auto naar de koning van Saoedie-Arabië, er hing aan de laatste wel een prijskaartje van twaalfmiljoen francs.

Koffie verkeerd XVIII

Jullie fchaguh sich waachschijnluk af waachom jullie de laaste dagen niks fan mèn gehoochd hebbuh, maach dat komp doochdat ik 't seech dchuk gehad heb met mèn kandidatuhtèst fooch de fechkiezinguh fan folgende jaach, maach ik denk dat ik 't nô fooch mekaach  hebt, ik hebt selfs meech kandidatuh dan duch op mèn lèst kenne, duch sèn nameluk heel feel mensuh die op één of anduche wèze hun sin niet gekchegeuh hebbuh in hun ôde pachtè en nô maach wat gchaag op mén lèst wille staan, se kommuh euit alle hoekuh en gatuh, fan de VVD en van Pachtè fan de  Achbèd, maach ook fan lokale pachtèun, ik had na 'n middagje telefoneechuh somaach 'n heel kluppie bijmekaach, maach dan begint 't pas, want je mot wel wetuh wat fooch soocht kachbonade je in 't keuipie hebt nietwaach, dus ik hebt se allemaal één fooch één bij me latuh kommuh, niet bè mèn teuis natuuchluk, want 't gaat se geen sodemituch aan op wat foor kchapo ik naach de tillevisie kèkt,  maach bé de snekbach op de  hoek en ik heb soan half uurchtje owech 'n paach fchikandelletjuhs met se sitte ôwehoeche, ik hept 'n paach niet angenomuh, want die begonnuh meteen owech 't miljeu te lulluh en dat hoeft fooch mèn echt niet.

Arnoud-Gijs van  de Heuvel, Den Haag.

Saoutchik 2

Het gebruik dat  autofabrieken zelf een complete auto  leverden onstond pas langzamerhand, in het begin kocht je een chassis met motor en grille en liet je er door een carrosseriefirma een opbouw opzetten. Dat is bij  chiquere merken lang in zwang  gebleven en er waren in ieder land carrosseriebedrijven ten over. Twee bekende firma's in ons land waren bijvoorbeeld Pennock en Bakkker & Schut. In Frankrijk waren er heel veel, Saoutchik was er slechts één en een heel beroemde van. De carrosseriebedrijven kregen het lastig toen de zelfdragende carrosserie op het tapijt verscheen, want kon je voordien nagenoeg dezelfde opbouw op een Delage-, een Delahaye-, een Bugattionderstel zetten, die mogelijkheid verdween. Je herkende tot die tijd dure merkauto's aan hun grille niet aan hun carrosserievorm. In 1928 stond bovenstaande Mercedes op de Amerikaanse Automobile Salon met een carrosserie van Saoutchick, een vierpersoonsauto met een "torpédo transformable"-opbouw op een K-chassis, de wagen was goed voor 160 km/u. Zowel de motorkap als de wieldoppen waren van gepolijst aluminium. De bekleding van het interieur was van hagedissenleer.

Saoutchik

Saoutchik zorgde in de jaren dertig voor  de carrosserie van één van de opmerkelijkste auto's ooit  gebouwd. Het verhaal begint na de Eerste Wereldoorlog toen Frankrijk redelijk bezeten raakte van het racen met kleine auto's, de zogenaamde "voiturettes". Een tweetal broers met veel geërfd geld dat hun vader verdiend had met de bouw van kermisorgels, Paul-Albert en Angelo Bucciali deden met een eigen auto, die ze Buc genoemd hadden  aan de races mee. Het autootje met een tweecylindertweetakt motor met een inhoud van 1340cc werd verder ontwikkeld en in 1923 begon de verkoop, maar werd  de tweetakt Violet-  daarna vervangen door een viercylinderviertakt SCAP-motor. De Bucciali's waren overigens niet de enigen in Frankrijk die motoren van buiten inkochten en nogal eens van aandrijfbron wisselden. Later gebruikten ze bijvoorbeeld een CIME-zescylinder met een inhoud van 1489cc in de Buc AB6. De beide broers raakten begeesterd van het idee om een voorwielaangedreven auto in de markt te zetten en in  1928 stond een inmiddels tot Bucciali omgedoopte auto op de Parijse Salon, de Buccialia TAV. TAV betekende Traction AVant. De twee-en-een-halve-litermotor kwam van Continental uit de Verenigde Staten, maar werd spoedig vervangen door een vierliter-zes van hetzelfde merk en daarna door een acht-in-lijn met een inhoud van 5278cc. In 1931 volgde op de Salon het klapstuk: de TAV Double Huit, een zestiencylinder in V-vorm met twee Continentalachtcylinderblokken  met een totale inhoud van bijna acht liter, de carrosserie kwam van  Saoutchik. Maar hoogst waarschijnlijk heeft de wagen nooit op eigen kracht gereden en werd het carrosserie-ontwerp gebruikt voor een Bucciali's met een achtcylindermotor. Na 1932 was het uit met de pret, Paul-Albert Bucciali bouwde nog één auto, met een bescheiden zescylindertweeliter Mathismotor en achterwielaandrijving!