Nadat één mevrouw, minister Bussemaker van Vuurwerk en ander Geknal, verkondigde dat David Bowie van grote invloed op haar leven geweest was en een andere mevrouw, Patricia Paaij, meldde dat zij de lakens gedeeld had met dezelfde Bowie, ging Nederland weer over tot de orde van de dag.
Parlementsleden riepen in koor - want ze riepen allemaal hetzelfde - dat hier geen zaken als in Keulen dienden te gebeuren. Nee, dat dank je de koekoek, dat willen ze in San Marino, Andorra, Monaco en Vaticaanstad ook niet. Ik hoorde zinnen voorbij komen als "de dingen bij de naam noemen". Maar daar zit nou precies het probleem: in Duitsland bestaat een wet die het onmogelijk maakt de ethniciteit van een crimineel te vermelden om te voorkomen dat een minoriteit wordt neergesabeld. Dat was ook precies de reden waarom de politie in het begin zo vaag was over de kruisgrijpende daders. Ik help u even herinneren dat hier jaren geleden ook een discussie was of er bij diefstal vermeld moest worden of de dader bijvoorbeeld Surinamer was of niet. In Keulen, maar ook elders in Duitsland schijnt een schare illegalen uit Noord-Afrika, voornamelijk uit Marokko en Algerije (dus geen recent gearriveerde vluchtelingen) rond te waren, die men "Antänzer" noemt, een groep die zich op hoegenaamd "prettige wijze" tot slachtoffers wendt om vervolgens portemonnaies, telefoons en andere zaken te stelen. De afgelopen drie jaar zijn op deze manier in Keulen 11000 mensen bestolen. Het ging op Oudejaarsavond dus niet om een nieuw fenomeen, het gebeurde alleen veel massaler.
