Al gauw liet men in expresstreinen speciale postwagens meerijden, waarin de post onderweg kon worden gesorteerd, het postrijtuig liep op een vaste plaats, vlak achter de tender van de locomotief, zodat er wat dat betreft geen gezoek was. Toch duurde het oponthoud soms langer dan gewenst was en dus ontving de NORD in 1897 bovenstaande, door een Serpollletstoommachine aangedreven, Automobile Postale, een tweede, in hetzelfde jaar geleverd, speciaal postrijtuig had een Panhardbenzinemotor. Of het afgebeelde rijtuig ooit in Lille geweest is, weet ik niet want het deed hoofdzakelijk 's nachts dienst tussen Beauvais en Creil. De gemiddelde snelheid was veertig kilometer per uur en er konden eventueel twaalf reizigers worden meegenomen. In 1900 werd de Serpolletmachine vervangen door een Turgan. Het postrijtuig werd in 1914 afgevoerd.
In 1933 bestelde de NORD een door stoomaangedreven rijtuig - automotrice à vapeur - bij de Ateliers du Nord de la France et des Mureaux, dat klinkt redelijk ongewoon omdat er inmiddels ook in Frankrijk automotrices met benzinemotor reden, maar de directie van de NORD keek naar de overkant van het Kanaal, waar stoom als aandrijvingsbron voor rijtuigen met veel haltes een succes was. Het Franse rijtuig kreeg dan ook twee Britse Sentinelzescylinderstoommacines en kwam in 1935 op de rails. Het deed tot het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog dienst, daarna liep de onderdelenvoorziening spaak. In 1946 verscheen het rijtuig opnieuw, maar het verdween begin jaren vijftig.
