Laat ik het naar aanleiding van het voor het Amsterdamse Centraal Station gebeurde eens over suikerziekte hebben. Mijn vader had 't en ik werd er soms door mijn moeder op uitgestuurd, wanneer hij tussen de middag laat thuis kwam, om hem op te vangen en de wandeling naar huis in goede banen te leiden, want de kans dat hij een hypo - een te laag bloedsuikergehalte - kreeg was niet gering. Ik merkte dat omdat zijn praten, en dat kon hij als de beste, langzamerhand onsamenhangend werd en dat hij niet te vast meer op zijn benen stond. Het was een afglijdende schaal en ik probeerde mijn vader over te halen een suikerklontje te nemen. Dat weigerde hij: "want er niks mis met me!" Maar ik wist dat er wel degelijk iets mis was. In Amsterdam was er voor het Centraal Station dus ook iets mis, maar dat los je niet op met een waarschuwing, een bekeuring en met de conclusie dat er op het moment van aanhouding niets mis was. Met zulk soort mededelingen veeg je als agent in feite alleen je eigen straatje schoon.
