Het was in ons dorpje, zo gans na aan de Nederlandse grens, immer heel gemoedelijk, op zonavondavond speelde in het vergenoegingslokaal altijd het zigeunerorkest van Sigliu Gonococcia met zang van Euthanasia Wotanescu, terwijl men in het ganse dorp wist dat Euthanasia geen zigeunerin was, maar in werkelijkheid Herzchen Hibiskus heete en de schoondochter was van de lokale polizist met wie ik nog in de school gegaan ben. Heinrich Hibiskus was in zijn jeugd, die hij deels in een opvoedingshuis verbracht, een niet te temmen bengel, gelukkigerwijze is het met hem toch nog goedgekomen, ofwel velen in ons dorp er lange tijd een zware kop in gehad hebben. Zijn zoon Knauser is vermaald met Herzchen die oorspronkelijk uit een benabuurtdorp komt en al zeer jong opviel door haar klare stem, waarmee zij gaarne oude volkslieden zong. Eerst nadat zij Sigliu Gonococcia, die in werkelijk natuurlijk ook gans anders heet, tegen kwam, is zij met zigeunerwijzen op gaan treden en zij heeft daar uitergewoonlijk veel ervolg mee.
