Ik ben groot geworden in een tijd dat er met enige argwaan werd gekeken naar wat men in Japan presteerde. Vaak kwam er commentaar: het was niet origineel en hooguit knap nagebouwd. Die tijd is allang voorbij, maar toch blijft het een tikkeltje vreemd om Japanners in de weer te zien met flamenco, terwijl ik weet dat ook Nederlanders zich daamee bezig houden en ik dat even vreemd hoor te vinden. Maar het wordt absurd als Yoshiaki Sato en Nobuyoki Seta klezmermuziek
gaan spelen en een kortgerokte Akiko Takada daar een wonderlijk dansje
bij uitvoert. De jodelaar Takeo Ischi (foto) slaat echter alles in "New Bibi Hendl".
