70 2

En dan was er Rood-Wit-Blauw. Een Varatelevisieprogramma van Frans Boelen  (1937-1997), Susanne Piët (1947-2020), Leo Jacobs en ik, en programma vol wonderlijke gesprekken. In Londen sprak ik bij Speakers Corner met een heftig getatoeëerde man, die voorgaf chauffeur van Al Capone te zijn geweest. Of dat waar was heb ik niet kunnen achterhalen. De schrijver van "Waren de goden kosmonauten" Erich von Däniken, een Nigeriaan en een Biafraan, leden van Mensa Nederland terwijl ze Mens erger je niet speelden, kwamen voorbij. Net als een bezoek aan een nudistencamping, waarover kamervragen werden gesteld. Er moesten gezegdes worden geraden, een acteur gooide paarlen voor de zwijnen in Nederhorst Den Berg, deelde lakens uit in Hilversum en verliet onder de tonen van Händels Hallelujakoor een kerkje in Loenen. Opnieuw in Londen: een man die kunstledematen verzamelde. Ook was er een item over KI (Kustmatige Inseminatie), een onderwerp waarop een pastoor in Limburg was afgestudeerd, maar waarvoor eerst een bezoek gebracht werd aan KI-station. Een stier werd naar een bok bedekt met een koeienhuid geleid, een man stond klaar met een fors uitgevallen reageerbuis en ving na een paar ogenblikken het zaad op. Ik vroeg  of hij het een leuke baan vond.  Hij antwoordde: "Jawel meneer, het bevredigt mij".