Vilnius, het voormalige Wilna, nu de hoofdstad van Litouwen. Ik kwam
er in 1992 al gauw achter, dat de Litouwers verdraaid goed op de hoogte
waren van het onrecht hun aangedaan, maar dat ze absoluut niet wilden weten
van eigen wandaden, zoals de moord op Litouwse joden voordat de
Nazihorden gearriveerd waren. Ik vind dat merkwaardig, zo'n hiaat in de
kennis van eigen geschiedenis. Ik werd destijds ook moe van het
voortdurende wijzen op het feit dat Litouwen het centrum van Europa was:
het was van Vilnius even ver naar Parijs als naar de Kaukasus.
