Nadat in 1938 alle oude spoormaatschappijen waren opgegaan in de Société Nationale des Chemins de fer Français bleef door een nummer op de bufferbalk van de locomotief zichtbaar waar de locomotief vandaan kwam: 1 was Région Est, 2 Région Nord, 3 Région Ouest, 4 Région Sud-Ouest, 5 Région Sud-Est en 6 Région Méditerranée. Ook de nummerplaten op Franse auto's tonen waar het voertuig vandaan komt, 47 is bijvoorbeeld Lot-et-Garonne en 76 Seine-Maritime. Het kenplatensysteem gaat overigens met ingang van 1 januari 2009 veranderen, het wordt vervangen door een systeem van 2 letters, 3 cijfers en 2 letters (AA 123 AA).
De SNCF bezat in 1938 17800 locomotieven, er waren aan het eind van de Tweede Wereldoorlog nog 6700 van over. In november 1944 werden in de Verenigde Staten en Canada 1340 stoomlocomotieven besteld bij de Lima Works, de American Locomotive Company (ALCO), de Baldwin Locomotive Works, de Montreal Locomotive Works en de Canadian Locomotive Works.
De locomotief had 1 voorloopas, 4 aangedreven assen en 1 naloopas, wat de Fransen een 141 noemen, ter onderscheiding van de andere locomotieven met die asindeling (141E, 141F enz.) kreeg deze locomotief een R achter de cijfers.
