Het had zo een prachtigmooi feestje worden kunnen, want het begon met een zangetje van Harmke van zeven die er flink tegen aan ging met 'Sinterklaas, die goede heer, dondert bij de trappen neer, van de trappen op zijn kont, middenin de paardestront', waarop haar pake, ons zoon Gerben dus, zei: 'Zo gaat het niet, het gaat anders, het gaat van stoep en poep'. 'Nee hoor pake, het is kont en stront, want zo heb ik het van Selena geleerd.' 'Ja, het zal mirakels weer niet van zo een kind met een nuivere naam komen', zei Gerben, toen Harmke mij vroeg: 'Gaat beppe wel eens te neuken?' Toen waren de rapen gaar vanzelfs. 'Van wie had dat meisje dat?', vroeg Gerben, 'ook van dat Slenaap vanzelfs, harrekrastus.' Maar ik ging der voortendadelijk tegen aan; "Ach, Harmkekindje, daar is beppe veelsten te oud voor'. 'Wat zullen we nu hebben? Nu hoort ons moeder ook naar zulksoort van allerovergrijselijkste vragen van zo een smerig meisje. Ik wil hier geen moment langer blijven, ik heb hier geen nocht aan, ik gaan op het huis aan.' En Gerben had de jas omtrent aan. 'Ach jongen, doe niet zo raar, het meisje bedoelt of ik wel eens met dingen omsmijt, is het niet zo lieve?' 'Het meisje zei maar rillegauw van ja, want het had blikskaters in de rekken, dat ze anders haar sinterklaaspresentjes wel vergeten kon. Maar de stemming wou er niet meer inkomen.
